سفرنامه جزیره لنکاوی -Lankawi

مجمع الجزایر لنکاوی(جزیره لنکاوی) متشکل از 104 جزیره ریز و درشت هستند در ضلع شرقی دریای آندامان و شمال غربی  کشور مالزی . جزیره سرسبز و بسیار پر باران در نزدیکی خط استوا ، که یکی از مقاصد مهم توریستی در آسیای جنوب شرقیه و همیشه جزو ده جزیره برتر لیستهای گردشگری دنیاست.. در فاصله ماه های خرداد تا مهر ، موسم بارانهای بسیار شدیدی در این منطقه ست ، که از قضا من هم در همین فاصله زمانی قصد سفر به اونجا رو داشتم.. بلیط رو از ایرلاین Malaysia airlines گرفتم و پروازم از فرودگاه دبی بود..

بعد از ترانزیت چند ساعته در فرودگاه دبی  ، ساعت هفت شب هواپیما دبی رو به مقصد کوالالامپور ترک کرد( ترمینال یک فرودگاه دبی ، از اون دست فرودگاه های غولپیکری هست که بواسطه داشتن امکانات و  و خدمات فراوان ، ترانزیتهای حتی چندین ساعته هم شما رو اذیت نمیکنه ، طبق آمار چندین بار جزو سه فرودگاه برتر دنیا بوده ) .. بعد از یک پرواز هفت و نیم ساعته حوالی ساعت شش و نیم صبح هواپیما توی فرودگاه کوالالامپور به زمین نشست ، یک فرودگاه بسیار بزرگ با ترمینالهای مختلف ..بعد از چک پاسپورت ، بوسیله ترنهای فرودگاه  به ترمینال پروازهای داخلی رفتم و از اونجا با پرواز ساعت ده و نیم صبح عازم جزیره لنکاوی شدم..از قبل شنیده بودم که این مسیر هوایی (کوالالامپور به لنکاوی)  کلی چاله و چوله هوایی داره و همیشه پروازهاش با تکانهای شدید همراهه..پرواز شروع شد و  همراه بود با دیدن مناظر زیبای ساحل و جنگل و رودخانه های کشور مالزی.. طول پرواز تقریبا یک ساعت بود و از نیمه های پرواز ، هواپیما به درون ابرهای متراکم و پر رعد و برق وارد شد به همراه تکانهای شدید و عجیب .. خلاصه اینکه بعد از دردسر زیاد و گریه و جیغ مسافرها ، عاقبت هواپیما در فرودگاه لنکاوی به زمین نشست. باند این فرودگاه در مجاورت جنگلهای انبوه حاشیه ساحل هست و کل محوطه اطراف فرودگاه رو فضای سبز جنگلی احاطه کرده..فرودگاهی به مراتب بسیار کوچکتر از فرودگاه کوالالامپور و واقع در ضلع جنوب غربی این جزیره..

محلی که  برای اقامت از قبل در نظر داشتم ، پانتایی سنانگ بود در مجاورت سنانگ بیچ (پر جنب و جوش ترین ساحل تفریحی لنکاوی) که در فاصله ده کیلومتری فرودگاهه و در ضلع جنوبی جزیره .. با کرایه تاکسی معادل بیست رینگت (هر رینگت 900 تومان) به پانتایی سنانگ رسیدم و بعد از یک جستجوی کوتاه ، بعد از تخفیف و چانه زدن ، اتاقی رو در هتل نسبتا خوبی گرفتم با شبی 120 رینگت.. ضلع غربی هتل یک مرکز تجاری کوچک بود به اسم سنانگ مال  و در ضلع جنوبی هتل و در فاصله کمتر از پنجاه متری ، ساحل و استراحتگاه ساحلی سنانگ . هر چند ساعت یکبار بارانهای سیل آسای ده دقیقه ای میامد و چون ساختار و طراحی شهر و خیابان کشیها متناسب با این شرایط آب و هواییه ، برغم شدت زیاد باران ، هیچ اثری از آب گرفتن معابرنبود..

در فاصله پانصدمتری ضلع شرقی هتل یکی از جاذبه های مهم توریستی لنکاوی قرار داره ، Underwater world  که با داشتن محفظه های شیشه ای بزرگ ، موجودات عظیم و  دنیای زیر آب رو کاملا نشون میده.. 

پانتایی سنانگ مراکز تجاری زیادی داره که طبق قوانین لنکاوی همه معاف از مالیات و به صورت duty free هستند.  

اون روز رو در همین منطقه و خیابانهای اطراف هتل هستم .. غروب سنانگ بیچ واقعا زیبا و رویاییه..

شاید به نوعی مهمترین جاذبه توریستی  لنکاوی ،  تله کابین و پل آسمان Skybridge باشه .. صبح روز بعد با تاکسی به سمت ضلع غربی جزیره و دامنه کوه مات سینگ کانگ میرم  که با ماشین حدودا نیم ساعت راهه..  گردشگرای زیادی به این نقطه از جزیره میان و این باعث شده این منطقه رونق زیادی داشته باشی و کلی فروشگاه و رستوران در این قسمت جزیره دایر هست.. با فاصله گرفتن از سطح زمین ، کابین تله کابین بروی فرشی از جنگلهای انبوه به سمت مرتفع ترین قسمت کوه حرکت میکنه و دورنمای ساحل در قسمت جنوبی جزیره هم باعث زیباییه افق دید ما میشه.. یک زن و شوهر هندی هم توی این کابین هستند که بعدها و در ادامه مسیر با توجه به اتفاقاتی (گم شدن مرد هندی ، در بارندگی شدیدی که در روی پل رخ میده) رفاقتی بینمون شکل میگیره..

 تله کابین به یک ایستگاه بین راهی میرسه و حدودا ربع ساعتی فرصت هست که از فضای این ایستگاه و دیدن مناظر پایین دست لذت برد.

در مسیر رفتن به سمت بالا ، از دور و در لابلای جنگلهای انبوه ، آبشار تلاگا قابل رویته ..طبق باورهای مردم این جزیره ، زنان نازا اگه در آبهای خروشان این آبشارها که مسیر دسترسی سختی هم دارند تن به آب بزنند ، بارور خواهند شد..!

در ادامه به Skybridge میرسیم .. پلی به عرض یک و نیم متر و طول تقریبی 125 متر در ارتفاع حیرت انگیز 700 متری زمین بروی یک دره عمیق .. این پل یکی از معروفترین پلهای تفریحی کابلی دنیاست و بلیط برای رفتن بروی این پل 35 رینگت.. ایستگاه آخر تله کابین رو از یک پلکان چوبی به سمت پایین و در ادامه از یک مسیر پلکانی لابه لای جنگل عبور  و دست اخر به پل میرسم. بعد از چند دقه که روی پل هستم ، باران سیل آسایی شروع به بارش میکنه  و از اونجایی که پل روباز هست و  هیچ جای پناهی نیست ، همه افرادی که اونجان از اون قسمت فراری میشن ، یه تعدادی انتهای پل زیر یک قسمت منحنی و مابقی  هم مثل من به اون پلکان باریک  وسط جنگل فراری میشیم..

شهر کواه Kuah  بزرگترین شهر و مرکز  لنکاوی واقع در ضلع جنوب شرقی این جزیره ست.. در مسیر رفتن به کواه به باغ میوه های استوایی این جزیره میرسیم.. بلیط ورودی این باغ 25 رینگت هست ، سوار به ماشینهای روباز میشین و  علاوه بر دیدن انواع و اقسام گونه های گیاهی و جنگلی و  درختان میوه  در این باغ بزرگ ، میتونین از میوه های این باغ هم تا اونجاییکه جا دارین میل بفرمایین و اگر مثل من کوله پشتی همراهتون باشه که ، دیگه اوضاع بهتره و مقداری میوه رو میتونین توی کوله بریزین و با خودتون ببرین ! 

دراگون فروت ، دوریان ، جک فروت ، رامبوتان ، پاپایا ،منگوستین ، آناناس و انبه و  آووکادو.... اینا تعدادی از میوه های استوایی هستند.

از محل باغ تا شهر کواه  نزدیک به ده کیلومتره..کواه شهر زیباییه با خیابانهایی پر درخت و خونه های رنگارنگ..از معدود جاهایی هست در لنکاوی که در بعضی از قسمتهاش برجسازی هم به چشم میاد... و هتلها و مراکز تجاری نسبتا بزرگی داره در مقایسه با دیگر قسمتهای لنکاوی.. در قسمت جنوبی شهر میدان عقاب رو میبینین ، Eagle square سمبل جزیره لنکاوی هست و معنی لغوی واژه لنکاوی هم عقاب قهوه ایست..میدان عقاب ، میدان بزرگیه که مجسمه عقاب درمرکز میدان ازفاصله های دورهم کاملا پیداست.

در ادامه نهار رو در یک رستوران (هندی مالایایی) Al Fishawy مجاور یک مرکز تجاری هستم  , این مرکز تجاری هم مثل اکثر مراکز خرید در لنکاوی Duty free  هست و اگه اهل خرید باشین ، مطمئنا خریدهای خوبی خواهید داشت.. بعد از گردش در خیابانهای باران زده کواه ، به سمت سنانگ بیچ برمیگردم.. 

فاصله های ده الی پانزده کیلومتری  توی لنکاوی رو میشه با تاکسی با کرایه بیست الی سی رینگتی طی کرد.. امکان کرایه کردن ماشین در اختیار ، توی جزیره مسئله رایجی هست ، ولی به علت پیچ و خم زیاد جاده ها و جنگلی بودن بیش از حد مسیرهای جزیره ، شاید کرایه کردن ماشین چندان عقلانی به نظر نرسه .. کما اینکه برای برخی از توریستها حوادثی پیش اومده بود که منجر به پرداخت جریمه های سنگینی شده بودند.

تفریحگاه و ساحل تانجانگ رهو Tanjang rhu  در قسمت شمالی جزیره قرار داره ، راه دسترسی به  این ساحل از  بین جاده های جنگلی هست که از مرکز و جنوب لنکاوی به اونجا میشه رسید .. تنها تفریحگاه و ساحلی در این جزیره هست که میهمانان در خیلی از قسمتها ، دارای حریم خصوصی هستند و افراد غیر میهمان به اونجا دسترسی ندارند.. ساحلی آرام و خلوت با شنهای سفید..

اگر نخواین تایم زیادی رو به استراحت اختصاص بدین ، سه تا چهار روز جهت گشت و گذار در لنکاوی کافیه ، توی این مدت میتونین از بیشتر جاذبه های تفریحی و گردشگری این جزیره بهره ببرین.

لنکاوی جزیره ای کاملا آرام و به دور از هر گونه هیاهو و شلوغی هست ، حتی در شهر کواه و منطقه سنانگ ، با وجود جنب و جوش و رفت و آمد در این مناطق باز هم این آرامش رو احساس خواهید کرد..  مردم بومی این منطقه مهربان و خونگرم هستند، در این جزیره حس امنیت به خوبی احساس میشه  و حتی در ساعات نیمه شب هم در ساحلها و کلابهای ساحلی و خیابانها میتونین وقت گذرانی کنین..

#سفرجزیره_لنکاوی 

@roohabaloochi

Roohollah Baloochi

Rooha Baloochi

سفرنامه روح اله بلوچی

سفرنامه سنگاپور -Singapore

سنگاپور کشوری در جنوب شرقی آسیاست و بصورت یک جزیره در جنوب شبه جزیره مالایا قرار داره و با دو  پل بطول یک و نیم کیلومتر به همسایه شمالی خودش (مالزی) متصل هست..کشوری ثروتمند و بسیار مدرن که در حال حاضر یکی از پررونق ترین مراکز اقتصادی دنیاست..

ویزای سنگاپور رو در ایران و از طریق سفارت مالزی گرفتم و قصدم این بود که از کشور مالزی بصورت زمینی و با اتوبوس سفری چند روزه به سنگاپور داشته باشم... (این کشور بواسطه رابطه بسیار خوبی که در تمامی زمینه ها با اسرائیل داره ، روابط دیپلماتیک و سیاسی خاصی با ایران نداره و بدون سفارت در ایران و معمولا در دادن ویزا به ایرانیها ، خصوصا اونهایی که بدون تور به این کشور قصد سفر دارند ، با حساسیت خاصی برخورد و یا در خیلی از مواقع ویزا رو صادر نمیکنند.).

بلیط اتوبوس رو از Kl sentral  در مرکز شهر به قیمت 80 رینگت گرفتم و اتوبوس راس ساعت یازده ظهر بدون هیچ تاخیری و فقط با هشت مسافر کوالالامپور رو به مقصد سنگاپور ترک کرد.

بعد از خروج از مرز مالزی و گذر از روی پلی که مابین دو کشور هست ، به محل مرز سنگاپور و گیت چک ویزا و پاسپورت رسیدیم. مراحل ورود به داخل مرز  در گیت های ورودی مختلف در حال انجام بود و ما به واسطه ایرانی بودنمان با معطلی و کلی سوال و جواب البته بصورت محترمانه روبرو شدیم , سوالات کاملا جنبه روانشناختی داشت و بایستی برایشان محرز میشد من توریست بی خطری هستم.با نشان دادن کارت انجمن ملی عکاسان ایران و مدارک شغلی و جوابهای صادقانه به سوالات ، پاسپورتم مهر ورود خورد و رسما به این کشور وارد شدم... به تبع اتوبوس و مابقی مسافرهای اتوبوس نیز به خاطر این مسئله کلی منتظر ماندند... خلاصه اینکه از طریق خیابان Aye toll road  به سنگاپور وارد شدیم.. بعد از  چندین کیلومتر طی مسیر و در حین تردد به سمت مرکز شهر ، در سمت راست مجموعه شهرک عمودی شش ضلعی The interlace ، که همون زمان جایزه بهترین ساختمان مسکونی دنیا رو گرفته بود ، کاملا نمایان شد..

بعد از گذر از مابین خیابانهای بسیار مدرن و شکیل و ساختمانهای با معماری عجیب و منحصر به فرد ، اتوبوس در ایستگاه آخرش و در نزدیکی park royal متوقف شد . از قبل و با چک کردن نقشه ، اطلاع داشتم که با طی مسیری به سمت غرب پارک رویال , به قسمت قدیمی تر سنگاپور و خیابان عرب Arab st خواهم رسید.. و چون از قبل هتل رزرو نکرده بودم بعد از کمی جستجو در نزدیکی خیابان Jln besar و سیدعلوی ، هتلی رو با  شبی 120 دلار سنگاپور گرفتم.. (دلار سنگاپور تقریبا 2600 تومان)

سنگاپور کشور گرانیست و شهر سنگاپور جزو گرانترین شهرهای جهانه و شاید این هتلی که من انتخاب کردم  جزو ارزانترین هتلهایی هست که میشد پیدا کرد با این درجه.. نظم شهری کاملا به چشم میاد و همه چیز قانونمند و شهر بسیار تمیز به نظر میرسه.. دولت سنگاپور قوانین سختگیرانه ای رو در جهت تبدیل این کشور به یک محیط ایده آل اعمال میکنه.. کشیدن سیگار در بیشتر جاهای این کشور ممنوعه ، ریختن ذباله و هر گونه آشغالی در خیابان و معابر جریمه سنگینی داره حتی ریختن آب دهان هم در صورت ثبت در دوربینهای متعددی که بیشتر اماکن این کشور رو پوشش میده ، شامل جریمه ست. جویدن آدامس  و واردات آدامس به این کشور ممنوعه !! عوارض و مالیات بالاست و در عوض دولت خدمات فوق العاده ای رو به شهروندان ارائه میده و همیشه به لحاظ استانداردهای زندگی سنگاپور جزو انگشت شمار کشورهای  رده بالای دنیاست. سرانه درآمد مردم بالاست و بیش از هفده درصد جمعیت این کشور میلیونر محسوب میشن !! که این آمار بالاترین میانگین حضور میلیونرهای دنیا در یک کشور هست..

به علت ترافیک هوایی  و تردد پروازهای  متعدد بر آسمان این کشور ، مجوز ساخت ساختمان با ارتفاع بیش از 280 متر  به هیچ وجه صادر نمیشه , و وجود تنها سه ساختمان دقیقا به همین ارتفاع و نه حتی ذره ای بیشتر موید این مسئله است.

بعد از استقرار در هتل در خیابان Jln besar و گشت و گذار در همان حوالی و خیابانهای اطراف ، فردای اون روز رو اختصاص دادم به دیدن مجموعه خلیج مارینا ، که بی شک یکی از مدرن ترین و دیدنی ترین اماکن توریستی دنیاست.

از خیابان عرب به سمت جنوب حرکت میکنید و از خیابانهای ویکتوریا و Nicoll Hwy نیز میگذرید و در امتداد Beach rd به سمت جنوب میرین که از دور سر و کله برج مارینا پیدا میشه.

در مجاورت هتل و برجهای مارینا ، موزه هنر و علوم سنگاپور مستقر هست (ساختمانی به شکل گل نیلوفر) که از شاهکارهای معماریه...

هتل مارینا (Marina Bay sands) که واقع در خلیج کوچکی به همین نام قرار داره ، متشکل از سه برج 55طبقه در کنار هم به ارتفاع دویست متر و بروی آنها سازه معماری کشتی مانندی نصب شده به مساحت 1/2 هکتار... !!  بروی این کشتی ، معروفترین استخر دنیا (استخر اینفینیتی)  و فضای سبز و باغ درختان و رستوران و ... تعبیه شده. در حال حاضر این هتل و متعلقاتش گرانقیمت ترین ملک مستقل در دنیاست  و به ارزش 8میلیارد دلار که بوسیله گروه معماران Moshe safdie طراحی شده.. در مقایسه عظمت و مدرن بودن این سازه معماری همین بس که برج خلیفه در دبی که مرتفع ترین ساختمان دنیاست ارزش براوردی آن 1/5 میلیار دلار هست یعنی کمتر از یک پنجم ارزش مارینا.. هزینه بلیط برای رفتن به محوطه کشتی مانند روی برج ها ، معادل 25 دلار سنگاپوره و بایستی از طبقه همکف برج میانی اون رو تهیه کرد. طبقه های پایین و همکف و زیر زمین این برجها بهم متصل و مملو از فروشگاهای برندهای گرانقیمت و رستورانها و مراکز تفریحیه و حتی فضای سبز و محل گذر آبهای روان..

در داخل خلیج مارینا یک استادیوم فوتبال بروی آب طراحی و ساخته شده که بزرگترین ورزشگاه شناور بر روی آب در دنیاست!!

در ضلع شمالی خلیج مارینا ، singapore flyer  قرار داره که به لحاظ ارتفاع  در اندازه چرخ وفلک لندن ،  اما مجهزتر از رقیب انگلیسیشه، بلیطش 30 دلار و از ورودیش میشه تهیه کرد. 

در ضلع شرقی برجهای مارینا ، محوطه گاردن بیز هست Garden bay , محوطه عظیمی که در آن درختان مصنوعی با ارتفاع پنجاه متر ساخته شده اند که از انرژی خورشیدی تغذیه میشوند ، این مکان نیز با تنوع  و گردآوری انواع گیاهان اقصی نقاط جهان  و ایجاد آب و هوای مرتبط با آنها طراحی بسیار عجیبی داره.. در قسمتی از این باغ بوسیله آسانسور میشه روی پلی که مابین این درختها پیچ و تاب میخوره رفت و از ارتفاع از دیدن باغ و محیط پیرامونش لذت برد.بلیط رفتن به روی پل 5 دلار.

در ضلع شرقی خلیج مارینا پارک ماریلون قرار داره با اون مجسمه شیر ایستاده معروفش..(سنگاپور در لغت به معنای سرزمین شیر ، و سمبل سنگاپور هم همین مجسمه شیره)

شما در تمامی این محوطه ها و خیابانهای اطرافش ذره ای زباله نمیبینین و همه جا انگار هر ساعت یکبار شسته و جارو میشه!

شما یک روز کامل رو باید اختصاص بدین برای دیدن خلیج مارینا و اطرافش تا شاید بصورت فشرده بتونین این اماکن رو ببینین.

خیابان ویکتوریا ، خیابان مدرن و زیباییه که از جهت شمال و قبرستان مسلمانها شروع و به جنوب امتداد داره و از نیمه به سمت غرب به خیابان اورچارد متصل هست. (خیابان اورچارد ، شاید معروفترین خیابان سنگاپور ، بورس انواع و اقسام برندهای لوکس و محل استقرار برجهای عجیب و غریب)...

در ادامه خیابان ویکتوریا به سمت جنوب که به اسم Hill st نامیده میشه ، شما به اماکن مهم گردشگری این کشور میرسید. کلیسای سنت جوزف ، کلیسا و قبرستان قدیمی ارامنه ، اسکله معروف و دیدنی clarke quay با آن کافی شاپهای معروفش ، و در ادامه به محله چینیها china town و معبد بزرگ دندان بودا (Buddha tooth relic)..

هندکوچک یا little india نیز در مجاورت خیابان ویکتوریاست که برای بازدید طرفدارهای زیادی داره ، گشت و گذار در این اماکن نیز یقینا یک روز کامل وقت میخواد.. از جاذبه های طبیعی و حیات وحش این کشور میشه به پارک وحش سافاری اشاره کرد .. جنوب سنگاپور و از ضلع غربی خلیج مارینا با یک جاده و پل به سمت جزیره گردشگری سنتوسا منتهی میشه.. جزیره ای با تفریحات و سرگرمیهای آبی کامل و متنوع ، استودیو یونیورسال هم در مجاورت سنتوساست ، برای دیدن سنتوسا و یونیورسال هم یک روز کامل نیاز هست.

سنگاپور کشور کوچک و قانونمندیست با مردم متمول و ساختار شهری و امکانات بسیار مدرن ، با وجود اینکه این کشور در جغرافیای جنوب شرقی آسیا مستقره ، ولی شما کمتر شاهد رفتارهایی مشابه با مردم این مناطق هستید... رفتارهای کاملا خشک و رسمی و  بعضا مغرورانه ، نظم و قوانین کاملا نهادینه شده.

آمار کمترین فساد اداری و اجتماعی مابین کشورها در قاره آسیا ، نشان دهنده اجرای  تمام و کمال قانون در این کشوره ، کودکان و گیاهان از اهمیت زیادی برخوردارند و به عنوان قلب و روح سنگاپور شناخته میشن ..

طبق بررسی بعمل آمده مردم این کشور عنوان سریع ترین پیاده روهای جهان رو یدک میکشن.. !

در ماه نوامبر دو روز جالب در تقویم این کشور به چشم میخوره ، 7 نوامبر روز ملی درختکاریه و همه مردم این روز رو ، نهال درخت میکارن و به هم هدیه میدن.. و 19 نوامبر روز توالت (توالت امن) هست که حتی تلاش کردن که در تقویم جهانی نیز این روز گنجانده بشه..یک مورد جالب هم اینکه تمامی آسانسورهای این کشور مجهز به دستگاه دیتکتور حساس به بوی ادراره ، و در صورت تشخیص ، دربهای آسانسور قفل و به نزدیکترین واحد کنترل آلارم داده میشه...

بعد از چند روز اقامت در سنگاپور  و دیدن مکانهایی که توی برنامه م بود با هتل تسویه میکنم ..  مسافت محل هتل تا ایستگاه اتوبوس در ضلع شرقی خیابان عرب رو که حدودا یک و نیم کیلومتره پیاده میرم و با خرید بلیط اتوبوس به مبلغ 47 دلار سنگاپور  این کشور رو به مقصد کوالالامپور ترک میکنم .. این بار هم اتوبوس ظرفیتش تکمیل نیست و فقط و فقط با سه مسافر و دقیقا سر تایم به سمت مالزی حرکت میکنه.. یکی از مزایای مسافرت در شب هنگام ، یک شب صرفه جویی هست در هزینه هتل ، که اگه توی سفر ،  از قبل برنامه ریزی داشته باشیم میتونیم به این شکل سفرهامون رو کم خرجتر پیش ببریم..

#سفرسنگاپور 

@roohabaloochi

سفرنامه روح اله بلوچی

Roohollah Baloochi

Rooha Baloochi

سفرنامه سنگاپور

سفرنامه بالی - Bali Island

با پرواز ساعت هفت شب و با بلیطی که از ایرلاین ایر آسیا( Air Asia ) گرفته بودم از کوالالامپور پایتخت مالزی ، عازم بالی شدم. پروازهای این  ایرلاین کاملا اکونومی ! و بدون پذیرایی هست و به همین خاطر جزو یکی از ارزونترین پروازهاست .. اگه سفارش خوراکی بدین بایستی بصورت نقدی به مهماندارهای پرواز پرداخت کنین و اگر بار و وسایل داشته باشین بایستی بلیط با بار خرید کنین در غیر اینصورت فقط یک ساک و یا کوله هفت کیلویی رو میتونین همراه خودتون به کابین ببرید. .

بالی یک  جزیره سرسبز و پرجنگل همراه با کوه های آتشفشانی در قسمت شرقی کشور اندونزی و زیر خط استواست که آبهای اطراف این جزیره محل تلاقی  اقیانوس آرام و هند هستند  به همین خاطر آب و هوایی کمی متفاوت با سایر مناطق استوایی داره..با توجه به این شرایط در حال حاضر یکی از مهمترین مقاصد گردشگری دنیاست..تایم پرواز حدودا سه ساعت و نیم بود ، توی هواپیما یه فرم بهتون میدن که با توجه به سوالاتش و جوابهای شما ، دو لاین مجزای خروجی در فرودگاه پیش رو خواهین داشت. یا جوابهاتون باعث میشه لاین سبز باشین و یا قرمز ، که اگه قرمز بودین معطلی داره و احتمالا سوالاتی رو باید جوابگو باشین ..هواپیما ساعت یازده شب توی فرودگاه بزرگ بالی (دنپاسار) فرود میاد..دنپاسار مرکز اداری و بزرگترین شهر این جزیره هست در فاصله پنج کیلومتری ضلع شمال شرقی فرودگاه ، ..مراحل چک پاسپورت و ویزا براحتی تموم میشه و از فرودگاه خارج میشم..بعد از کلنجار رفتن با راننده های تاکسی ، عاقبت به یک سوم قیمت پیشنهادی یکی از راننده ها به سمت هتل حرکت میکنم ، با توجه به تحقیقات قبلیم ، هتل رو در منطقه kuta beach رزرو کرده بودم. یک هتل سه ستاره با صبحانه در خیابان ساحلی. kuta شهر ساحلی در منطقه جنوب غربی بالی هست که تا فرودگاه حدودا پنج کیلومتر فاصله داره ، یک شهر پر جنب و جوش توریستی همراه با نوار ساحلی و تفریحی طولانی.

با توجه به وزش بادهای گاها شدید از روی اقیانوس به این منطقه از بالی و هجوم موجهای عظیم به ساحل کوتا ، این قسمت مورد علاقه خیلی از گردشگرانی هست که علاقمند به ورزش موج سواری هستند و برای همین ، مراکز اجاره وسایل  و تفریحات دریایی زیادی در این منطقه وجود داره.. خیابان ساحلی کوتا مملو هست از انواع و اقسام رستورانهای بین المللی و فروشگاهها و کلابهای متعدد که در حاشیه بلوار ساحلی امتداد داره.

کوتا به صورت طولی در حاشیه ساحل کشیده شده ، قسمت شمال غربی کوتا معروفه به سیمینیاک seminyak که شامل هتلهای گرون قیمت و ساحلهای خلوت تر و فروشگاهای متعدده(تعدادی از گرونترین هتلهای دنیا در این جزیره و همین منطقه قرار دارن) .. در همین راستای جزیره و در فاصله تقریبا بیست کیلومتری از منطقه کوتا به tanah lot میرسین که بزرگترین و مشهورترین منطقه مذهبی هندوهای جزیره ست.. در مجاورت و ورودی این معبد تفریحگاه بزرگی درست شده که شامل رستورانها و فروشگاهای متعدد و بازارچه صنایع دستی و سوغاتی  هستش. از ساحل کوتا تا منطقه تاناه لوت کرایه تاکسی حدودا سیصد روپیه هست. واحد پول اندونزی روپیه ست که بروی اسکناسها سه صفر رو محاسبه نمیکنن. و هر صدهزار روپیه معادل (25هزارتومن خودمون) میشه.

معبد سنگی تاناه لوت در فاصله صد متری از ساحل منطقه و در وسط دریا قرار داره که در حالت جزر و پایین رفتن آب دریا میشه به اونجا رفت. زمانیکه مسیر رفتن به سمت معبد از آب خالی شد ، هندوهای زیادی رو میبینید که نذورات خودشون رو به قسمتهای فوقانی معبد میبرن. چندین ساعت طول میکشه که بتونین بصورت کامل این مجموعه تفریحی رو ببینین.. چون فاصله اینجا تا محل اقامتم کمی دور بود از همون تاکسی خواستم که بمونه و دوباره با هم به کوتا برگردیم .. این روز، روز تعطیلی بود در این کشور و کلی از مردم محلی و توریستها برای تفریح به اینجا اومده بودن ، ترافیک سنگینی در مسیر برگشت بود و نزدیک به یک ساعت و نیم طول کشید تا تاکسی فاصله بیست و خورده ای کیلومتری تاناه لوت تا کوتا رو در جاده های باریک  این قسمت از جزیره طی کنه.. 

هنگام غروب و از ساعت های شروع تاریکی تا گاها نزدیکی صبح خیابان ساحلی کوتا پر از ازدحام و شلوغی و سر و صدای کلوپها و دانسینگ هاست.. چندین کلوپ هارد راک معروف توی این خیابان هست که موقع شب خیلی از توریستها را به این نقطه از جزیره میکشونه ، انواع و اقسام مشاغل در خصوص خدمات دهی به گردشگرا اینجا رونق خوبی داره .. در کرایه تاکسی و خرید از فروشگاهها تخفیف گرفتن یک امر کاملا مرسومه و هیچوقت زیربار قیمت اعلام شده نباید رفت ، برای اونایی که اهل خرید هستن  هیچ جای بالی مثل منطقه کوتا نیست و در خیابان ساحلی مرکز تجاری  beachwalk shopincenter  و در انتهای خیابان jl kartikaمرکز خرید دیسکاوری میتونه جای مناسبی باشه برای خرید ،

 خیابان کارتیکا  محل تجمع فروشگهای زیادیه که محل فروش برندهای مختلفه.. در میان انبوه رستورانها و  غذاخوریها ، رستورانهای Queens of india  و Italia bella 

 دو رستوران با کیفیتی هستند که میتونین اونجا غذاهای متنوع و خوشمزه هندی و ایتالیایی بخورین ، و اگه گذرتون به اینجا خورد حتما یه سر به این رستورانها بزنین... 

با تخفیف ، یک ماشین رو کرایه میکنم و به راننده برنامه مسیر میدم که چند شهر و اماکن دیدنی قسمتهای مرکزی  و شمال شرقی بالی رو ببینم.. از شهر دنپاسار واقع در نزدیکی کوتا که عبور میکنم ، مابقی مسیرها همگی پر پیچ و خم  و کوهستانی هست و کاملا جنگلی . دنپاسار شهر نسبتا بزرگیه که همونطور که در قبل گفتم مرکز اداری و بزرگترین شهر این جزیره ست..در طول مسیر و خروجی دنپاسار به سمت جاده های شمالی ، کلی فروشگاه خدافروشی !! و محل ساخت مجسمه های مذهبی به چشم میاد..جلو هر مغازه و خونه و هر اداره و سر کوچه و خیابون ، خداهای مختلف نصب شده در هیبتهای عجیب و غریب .. بیخود نیست که به این جزیره میگن جزیره خدایان ،  بعد از طی مسافتی  حدودا چهل کیلومتر به تگالالانگ Tegalalang میرسیم. اینجا جزئی از منطقه معروف Ubud و در شمال این ناحیه  قرار داره که به لحاظ نوع و شکل مزارع کشاورزی یکی از نقاط دیدنی این جزیرست . شالیزارهای پلکانی این منطقه شهرت جهانی داره و روزانه افراد زیادی برای دیدن این جاذبه گردشگری به این قسمت جزیره میان.

در نزدیکی ابود  و در امتداد جاده به سمت شمال  به Gunung kawi میرسید ، منطقه ای تاریخی  که علاوه بر چشمه های آب گرم آتشفشانی از طریق یک پلکان صخره ای میشه به دره ایوان رسید . پنج زیارتگاه حجاری شده در کوه بنای فاخری هست که قدمت نهصد ساله داره و دقیقا در پایین دره ایوان قرار داره..  پلکانی طولانی که به سمت دره میره شیب تندی داره و کاملا نفسگیر و در عین حال در دو طرف بی نهایت زیبا ..به محض ورود به اینجا یک شال نارنجی رنگ بهتون میدن که به کمر ببندین و به خانومها هم یه دامن گلدار برای پوشش پایین تنه میدن.

بعد از اقامت چند ساعته در محوطه Gunung kawi ، به سمت شهر کوچک بساکیه Besakih در دامنه کوه آتشفشانی آگونگ حرکت میکنیم ، کوه آگونگ بلندترین کوه بالی هست که یک آتشفشان فعاله ، در قسمت شمالی این شهر و در ارتفاع هزار و پونصد متری از سطح دریا ، سایت باستانی بساکیه قرار داره که معروفه به مادر معابد اندونزی.. این سایت تاریخی که قدمتی بیش از هزار سال داره از ابتدای ورودی با یک شیب تند به  سمت دامنه کوه کشیده شده ، Pura besakih از قسمت جنوبی به رودخانه ها و شالیزارهای پلکانی برنج و از شمال به  سراشیبی تند کوه محدود هست.

 به دلیل ارتفاع این مکان از سطح دریا ، در بعضی از روزها ، بناهای عظیم معماری اینجا در لا به لای ابرها قرار میگیرن که فوق العاده زیبا و وهم الود به نظر میاد..

برای دیدن کامل این بنا که شامل 86 ابنیه عظیم مختلفه ، پله های بسیار زیادی رو باید طی کنین که این مسیله امکان داره باعث خستگیتون بشه ، از محل خریداری بلیط ورودی تا بالاترین نقطه این سایت مسیری دو و نیم کیلومتری رو در یک شیب باید طی کرد ، به محض خریداری بلیط ، از طرف باجه فروش بلیط  بهتون پیشنهاد میشه که  حتما هزینه ای بابت یک راهنما با موتورسیکلت هم بپردازین ، البته من از این موضوع امتناع کردم ، هر چند مسیر طولانی و شیب و پلکانهای خیلی زیادی داره... و البته اگه خودتون کل مسیر رو طی کنین ، میشه با حوصله و آرامش در یک هوای بسیار پاک و سرشار از اکسیژن کل سایت رو گردش کرد. بلیط ورودی این اماکن در بیشتر قسمتهای بالی بین بیست هزار تا هفتادهزار روپیه هست که به پول خودمون میشه معادل پنج تا بیست هزار تومان.. در سایتهای مختلف گردشگری از این مجموعه بعنوان زیباترین معبد دنیا نام میبرن.

جزیره لمبوک واقع در ضلع شرقی بالی قرار داره و بطور معمول از دو اسکله شرقی بالی میشه به این جزیره سفر کرد..به لحاظ طبیعی و شرایط اقلیمی خیلی شباهت به بالی داره ولی به لحاظ رونق و امکانات و شرایط خاص گردشگری به مراتب در رتبه پایینتری نسبت به بالی قرار داره..اگه از سمت بساکیه به سمت کوتا حرکت کنین در سمت چپ شما بندر و اسکله padang bai قرار داره که از اونجا میشه به lembar در لمبوک رفت. همچنین از منطقه serangan هم میشه به قسمت غربی لومبوک یعنی منطقه senggigi beach رفت. همه روزه کلی شناور از این دو جزیره به سمت هم در حرکت هستند..

با توجه به اینکه بالی در زیر خط استوا قرار داره بهترین زمان رفتن به بالی از تیر ماه تا مهر ماه هست که یجورایی رطوبت کمتر و هوا خنکتره و هنوز از بارانهای سیل آسای آبان به بعد خبری نیست. هر چند آب و هوای بالی به خاطر شرایط خاص جغرافیایی و قرار داشتن  در مجاورت آبهای دو اقیانوس همیشه دلنشین و دلپذیره ..وجود رودخانه های پر آب و آبشارهای بلند و متعدد ، کوههای مرتفع و دره های عمیق همراه با نوار ساحلی و قله های آتشفشانی در یک جزیره ، بحق اینجا رو تبدیل کرده به بهشت مناطق گردشگری دنیا که شاید در هیچ جای جهان این جاذبه های طبیعی توامان در کنار هم وجود نداشته باشه..

تعدد هتل و هاستل در بالی اینقدر هست که شما در تمامی فصول سال نگران جا نباشین ولی بهتره که قبل از رفتن حتما محل اقامتتون رو رزرو کنین ، چون با رزرو قبلی به لحاظ قیمت مکان مناسبتری عایدتون خواهد شد. به لحاظ صرف پول و هزینه کمیسیون رایج در صرافیها ، بهتره که دلار آمریکایی همراهتون باشه و در ضمن مراقب محلهای غیر مجاز صرف پول که به وفور در بالی هست باشین.. شاید پنج شش روز ، حداقل زمان مناسبی باشه که بخواین از قسمتی از زیباییهای بالی لذت ببرین ولی اگه قصدتون ریلکس کردن و استفاده از امکانات گردشگری بیشتری باشه ، خب باید زمان بیشتری رو اختصاص بدین به موندن در این قسمت از کشور بزرگ اندونزی.

#سفراندونزی 

#سفربالی

@roohabaloochi 

سفرنامه روح اله بلوچی

سفرنامه بالی 

Roohollah Baloochi

Rooha Baloochi