سفرنامه چین-پکن- beijing-china

کلیه عکسها و گزارش سفر در تلگرام و آدرس اینستاگرام من 

T.me/roohabaloochi

@roohabaloochi

با وجودی که  اعتقاد دارم تعطیلات نوروز زمان مناسبی برای مسافرت نیست ، سال 97  این رویه همیشگی خونه موندن در نوروز رو ، کنار گذاشتم و با تحقیقاتی که از قبل داشتم به شهر باستانی پکن ، پایتخت پرجمعیت ترین کشور جهان یعنی چین رفتم.

دهه سوم ماه مارس زمانی هست که از سرمای کشنده و خشن پکن کاسته شده ولی هنوز شبها دما به زیر صفر میرسه و روزها دما مابین پنج تا پانزده درجه در نوسانه.. توریستها کم کم از اواسط آوریل به این شهر سرازیر میشن و عملا فصل رونق صنعت گردشگری پکن از میانه اوریل به بعد شروع میشه..

پروازم طبق معمول این سالهای اخیر ، از طریق دبی بود و بعد از توقف دو ساعته در فرودگاه کوالالامپور ساعت دوازده شب به پکن رسیدم...

سالن اولیه و ورودی پروازهای بین المللی فرودگاه پکن مثل یک دشت وسیع با ستونهای عظیم و سقف بلنده.. این فرودگاه که به International capital معروفه که سال ۲۰۰۹ جایزه بهترین فرودگاه جهان رو گرفته.. بعد از مهر پاسپورت برای رفتن به خروجی فرودگاه و ورود به شهر مجبوریم از طریق مترو درون سالن فرودگاه ، یه مسافت طولانی رو طی کنین تا تازه برسیم به سالن تحویل بار و خروج به جایی که بشه ماشین گرفت به مرکز شهر.. از اونجایی که  همیشه کل بار من فقط یک کوله جمع و جوره ، توی سالنهای تحویل بار معطلی ندارم..

از فرودگاه پکن به مرکز شهر اتوبوسهای منظمی تا ساعت یازده شب هست با بلیط ۲۵ یوان و همچنین مترو با بلیط ۲۵ یوان ٬ که با توجه به ساعت ورود من و زمانیکه تلف شد بابت مراحل مهر پاسپورت و مراحل قانونی ورود به این کشور ، دیگه نه مترو بود و نه اتوبوس و در هوای سرد نیمه شب پکن با تاکسی دربست عازم مرکز شهر شدم. توی فرودگاه , سالن خروجی ، ایستگاه تاکسی و البته راننده تاکسی هیچکسی ذره ای انگلیسی بلد نبود و با کمک ترجمه گوگل به زبان چینی و نقشه و کلی توضیحات و ایما و اشاره و حرکات سر و دست و گردن فاصله ۲۸ کیلومتری فرودگاه تا خیابان محل هتلم رو طی کردیم..

حوالی دو و نیم شب به هتل رسیدم ، پکن نیمه شب سرد و‌خلوتی رو سر میکرد..  کارمند شیفت شب هتل هم ذره ای انگلیسی نمیدونست  و باز هم رو آوردم به حرکات ایما و اشاره ، هرچند اون هم بنده خدا از طریق موبایلش و زبان چینی و ترجمه صوتی و از این قبیل کارا یه تلاشهایی میکرد که حداقل بتونه کمکی باشه.

هتل محل اقامت یک هتل سه ستاره در خیابان Dongan'men و در نزدیکی  خیلی از اماکن معروف ابرشهر پکن هست.‌ هتل رو از قبل  اینجا انتخاب کرده بودم که برای دیدن اماکن مهم که توی لیستم بود کمترین زمان ممکن رو از دست بدم و حتی الامکان پیاده این فواصل رو طی کنم که بیخود هزینه بابت جابجایی ندم. تا یادم نرفته اینو بگم که ، پکن یک شهر خیلی بزرگه که ابعادش در حدود شصت در چهل و پنج کیلومتره (چیزی در حدود سه برابر تهران)  و تعدادی از اماکن مهم گردشگری پکن در یک مربع میانی شهر  به ضلع تقریبا شش کیلومتری قرار دارن ، و خوبه که محل اقامتتون رو توی این مربع در نظر بگیرین.

در فاصله دویست متری شرق هتل گذر Wangfujingقرار داره ، که یک خیابان و گذرگاه تجاری و گردشگری مهم در پکن محسوب میشه که عبور و مرور ماشینها در اون ممنوعه و یکی از پاتوقهای توریستها بشمار میاد.

از خیابان معروف wangfujing به سمت امتداد جنوبی اون ، بعد از گذر از چند چهارراه به یک محوطه باغ بزرگ قدیمی می‌رسید که دقیقا در مرکزش بنای عظیم heaven temple قرار داره ، ورودیه این باغ بستگی به زمانهای مختلف سال فرق داره و من بلیط رو ۲۸یوان گرفتم(یوان ۸۱۵ تومان) در صورتیکه از اواسط آوریل این بلیط ۳۵ یوان میشه.. از بنای مرکزی heaven temple تا انتهای باغ به سمت جنوب بصورت پشت سر هم محوطه های سنگفرش قدیمی و دروازه ها و بناهای عظیم  سنگی متعددی وجود داره که مکانهای مذهبی هستن و در حین بازدید تعدادی که مشغول عبادت هستند رو میشه دید.. یادتون باشه تمامی این مسیر به سمت جنوب باغ هر کدام خروجی‌هایی دارند که اگه از این‌ گیتها  خارج بشین برای ورود دوباره نیازمند بلیط مجدد هستین... در خارج از سایت سنگفرش بنای مرکزی ، و در میان درخت‌های بلند و خزان زده باغ گروههایی رو میبینیم که با موسیقی چینی مشغول رقص و حرکات موزون هستند. روشنایی آفتاب رفته بود و هوا رو به سردی بود که از دروازه اصلی و شمالی باغ خارج و در امتداد خیابان Qinian به سمت محل اقامت حرکت کردم. از مجموعه تاریخی heaven temple تا محل هتل ۴/۵ کیلومتره

قلب شهر پکن و دقیقا در مرکز آن محوطه بزرگ و تاریخی شهر ممنوعه forbidden city قرار داره و  در جنوب شهر ممنوعه ،  بنا و میدان بزرگ تیان آن من Tiananmen Square ، میدان  تیان ان من پکن بزرگترین میدان شهری دنیاست.

با توجه به استقرار تعدادی از ساختمانهای مهم دولتی در اطراف میدان تیانانمن ، از شمال شرقی و غربی و یا ضلع شرقی اگر بخواین به اطراف این میدان وارد بشین حتما از گیت بازرسی بایستی عبور کنین ، خود چینی‌ها یه کارت مث کارت ملی خودمون نشون میدن و بازرسی میشن و توریستها هم بایستی پاسپورت همراهشان باشه و مأمورین گیت ، ویزا رو‌ چک‌ میکنن..بعضی از ساعات شبانه روز خصوصا ساعت‌هایی که توریستها برای دیدن شهر ممنوعه و بنای تیان ان من به سمت این میدان میان.. گیت‌های بازرسی شلوغ و شاید حتی نیم ساعتی رو بایستی توی صف منتظر بمونین. من ساعت ده صبح برای رفتن به موزه ملی چین و شهر ممنوعه به این قسمت شهر اومدم و کلی رومجبور شدم توی صف منتظر بمونم ..

اگه پاسپورت دستتون باشه میتونین بدون بلیط از موزه بزرگ ملی چین بازدید کنین . یک ساختمان عظیم سه طبقه واقع در ضلع شرقی میدان  که سالنهای موزه زیادی رو توی خودش جای داده..اگه بخواین خیلی سریع و سرسری بعضی از قسمتها رو و نه همه  موزه رو ببینین سه ساعت زمان لازم دارین.. بعد از دیدن موزه به سمت شمال میدان میرم  و از بنای تیان آن من دیدن و می‌گذرم و بلیط ورودی به شهر ممنوعه رو که قیمتش ۴۰ یوان هست میگیرم.. بنا و محوطه شهر ممنوعه یک سایت بزرگ به مساحت ۷۲ هکتاره که کلی بنای عظیم تاریخی رو توی خودش جا داده..دلیل نامگذاری هم به این علته که حدود پونصد سال محل استقرار خاندان سلطنتی چین بوده و هیچکسی اجازه ورود به این محوطه رو نداشته و از تقریبا نود سال پیش اینجا به موزه ومحل گردشگری تبدیل شده. اینجا همونجایی هست که فیلم معروف آخرین امپراطور ساخته شده( لوکیشن فیلم اسکار گرفته ، آخرین امپراطور اثر برتولوچی)

شهر ممنوعه  وسیع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه معماری چوبی در جهان به‌شمار میاد ، دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر که الان تبدیل به یک دریاچه شده  دورتا دور این  مجموعه ساخته شده و از دروازه های متعددی بایستی رد بشین تا از محوطه ها و بناهای متعدد و معماری زیبای این بنای عظیم دیدن کنین. .. سه الی چهار  ساعت حداقل زمانی هست که برای دیدن اینجا باید کنار گذاشت. از دربهای شمالی و شرقی این بنا میشه از این محوطه خارج شد..

در حوالی خیابان Wangfujing  و برخی از خیابانهای اطراف  محوطه شهر ممنوعه  ، دفاتر خدمات تور  و گردشگری زیادی هستند که علاوه بر تورهای درون شهری ، برای رفتن به دیوار چین هم میشه از اونا بلیط و پکیج کامل یک روزه تور دیوار رو ، تهیه کرد. نزدیکترین قسمت از دیوار چین در فاصله هفتاد کیلومتری شمال پکن هست و قسمت‌های مختلف و بجا مونده از این بنای معروف قدیمی(  یک از عجایب هفتگانه جدید دنیا) در فواصل مختلف ، از شمال شرق تا فاصله های دور تر در شمال غرب پکن امتداد داره.. معروفترین و شاید زیباترین قسمت دیوارچین دیوار بادلینگ badaling باشه که حتی مهمان های رسمی و مقامات سیاسی کشورها که به چین میان رو برای بازدید از دیوار چین به این قسمت دیوار میارن.

ایستگاه اتوبوسی هست در ضلع جنوبی میدان تیانانمن و در ابتدای خیابان کیان من  qianmen که از اونجا هم در ساعاتی خاص اتوبوس با کرایه هر نفر ۲۰ یوان به سمت دیوار بادلینگ حرکت می‌کنه.. 

ساعت هفت صبح با یک مینی‌بوس از خیابان روبروی هتل به سمت دیوار بادلینگ راه افتادیم ، طبق قرار قبلی در بین راه به سایت باستانی ming tombs رسیدیم. هوا به مراتب از پکن سردتر بود و حوالی ده صبح که اونجا بودیم به صفر درجه می‌رسید..

بعد از ming tombs به سمت دیوار بزرگ بادلینگ  چین راه افتادیم. جاده ها پر پیچ و خم و کوهستانی.. بعد از ساعتی به سایت دیوار رسیدیم.. برای کسانیکه امکان و توانایی راه رفتن در شیب پلکانی دیوار رو ندارن ، تله کابین تا مسیری بروی دیوار وجود داره که بلیط تله کابین معادل ۱۰۰ یوان هست. در برخی از قسمت‌ها ، دیوار شیب بسیار تندی داره که راه رفتن رو خیلی سخت می‌کنه.. فارغ از زیبایی و منحصر به فرد بودن این مکان ، حس همراهی و همدلی گردشگرانی که از اقصی نقاط دنیا با یک هدف مشترک به اینجا اومدن بسیار دلنشین و محسوسه.. انگار اینجا همه هموطن هستن و یا آشنای قدیمی. خیلیا که نژاد و فرهنگ و ملیت متفاوتی دارن با هم عکسهای یادگاری ثبت میکنند و یا در قسمت‌های صعب‌العبور دیوار دست کمک به هم میدن.. بلیط ورودی دیوار بادالینگ ۴۰ یوان

ضلع شمالی و شمال شرق  محوطه شهر ممنوعه و میدان تیانانمن خیابانهایی با بافت سنتی قدیمی وجود داره که معماری آنها دست نخورده باقی مانده و یکی از جذابیت‌های دیدنی پکن محسوب میشن.. این محله ها و خیابانهای فرعی و کوچه های فراوانی که به این فرعی‌ها منشعب میشن را به اصطلاح هوتونگ میگن که نماد معماری سنتی چینی هست..

در امتداد هوتونگهای غربی تیانانمن و در ضلع جنوبی این میدان بزرگ به خیابان و دروازه کیانمن میرسید.

یکی از مکانهای دیدنی پکن که می‌تونه براتون جالب باشه  خیابان و معبر ششصد ساله کیانمن واقع در همین خیابان کیان من هست . فروشگاهها و رستورانهای قدیمی با سابقه بیش از دویست سال با همون ظاهر باقی موندن و گاها مرمت شدن.. دقیقا در میان خیابان کیانمن جنوبی یک تراموای قدیمی قرار داره که بصورت تفریحی توریستها رو در طول خیابان جابجا میکنه . تردد اتومبیل در این قسمت ممنوعه و بصورت پیاده رو تفریحی از اون استفاده میشه

اگر از خیابان و معبر wangfujing و از هیاهو و شلوغی مراکز بزرگ تجاری در  قسمت جنوبی این خیابان  به سمت شمال قدم بزنید ، به کلیسای st Joseph میرسین ، معماری زیبای این‌کلیسا در نورپردازی شب جلوه زیبایی  به این قسمت از شهر میده ..اینجا شبها پاتوق زوج‌های جوان و میانسالی هست که با موزیکی که پخش میشه معمولا مشغول رقص هستن.

در امتداد این خیابان به سمت شمال و پس از گذشتن از چندین تقاطع و بافت قدیمی مسکونی  به مجموعه بزرگ  مذهبی لاما میرسید ، بلیط ورودی ۲۸ یوان و دیدار از این مکان حدودا یک الی دو ساعت زمان می‌بره.. در روبروی این محوطه هم معبد کنفوسیوس قرار داره که شامل تعدادی بنای مذهبی در وسط باغ بزرگی هست.. کوچه دستفروش ها و صنایع دستی  gongyi alley در حدفاصل این معبد به سمت gouzihgian st جای مناسبی هست برای خرید سوغاتی و خرده ریزه ها و طبق قاعده معمول  ، مملو هست از توریستهایی از ملیت‌های مختلف..

بنای قدیمی  Drum and bell tower در یک کیلومتری غرب این خیابان قرار داره که جزو میراث جهانی یونسکو و آثار معماری با ارزش در پکن محسوب میشن . 

برغم اینکه کلانشهر پکن یکی از معروفترین و قدیمی‌ترین شهرهای جهان محسوب میشه و همیشه و از زمانهای قدیم  مورد استقبال توریستها  به شمار می‌آمده ، ولی در زمان حضورتون در این شهر به مشکلاتی بر میخورین که شاید در بیشتر مقاصد مهم‌گردشگری دنیا کمتر به چشم بیاد.. بعنوان مثال صرافی به ندرت پیدا میشه و برای تبدیل پول واقعا با مشکل زیادی روبرو‌ هستین. غذا مشکل دیگری هست که  خیلی‌ها رو دچار عذاب میکنه ، ذائقه خاص غذایی مردم پکن و غذاهای عجیب و غریب و پخت نامتعارف ، باعث میشه خیلی‌ها در پیدا کردن غذای دلخواه شون به مشکل بر بخورن.. مشکل زبان و ناتوانی ارتباط با مردم در این شهر هم نمود زیادی داره..چینی‌ها مطلقا غیر از چینی زبان دیگه ای رو بلد نیستن و اگه یک چینی رو پیدا کنین که کمی انگلیسی بلد باشه از عجایب هست... جدای این موارد ، قیمت بالای خدمات و اجناس در این شهر هست ، تا جاییکه فکر خرید رو مطلقا باید از سرتون بیرون کنین ، پوشاک ، خوراکی و کرایه تاکسی و هر چیزی رو که فکرش بکنین به نسبت شهرها و کشورهای دیگه خیلی گرونتر هست..

#سفرپکن - سفر چین

@roohabaloochi

سفرنامه روح اله بلوچی -Roohollah Baloochi

سفرنامه پکن

سفرنامه چین

سفرنامه چین - پکن -سفرنامه روح اله بلوچی-Roohollah Baloochi-Rooha Baloochi