سفرنامه جزیره لنکاوی -Lankawi

مجمع الجزایر لنکاوی(جزیره لنکاوی) متشکل از 104 جزیره ریز و درشت هستند در ضلع شرقی دریای آندامان و شمال غربی  کشور مالزی . جزیره سرسبز و بسیار پر باران در نزدیکی خط استوا ، که یکی از مقاصد مهم توریستی در آسیای جنوب شرقیه و همیشه جزو ده جزیره برتر لیستهای گردشگری دنیاست.. در فاصله ماه های خرداد تا مهر ، موسم بارانهای بسیار شدیدی در این منطقه ست ، که از قضا من هم در همین فاصله زمانی قصد سفر به اونجا رو داشتم.. بلیط رو از ایرلاین Malaysia airlines گرفتم و پروازم از فرودگاه دبی بود..

بعد از ترانزیت چند ساعته در فرودگاه دبی  ، ساعت هفت شب هواپیما دبی رو به مقصد کوالالامپور ترک کرد( ترمینال یک فرودگاه دبی ، از اون دست فرودگاه های غولپیکری هست که بواسطه داشتن امکانات و  و خدمات فراوان ، ترانزیتهای حتی چندین ساعته هم شما رو اذیت نمیکنه ، طبق آمار چندین بار جزو سه فرودگاه برتر دنیا بوده ) .. بعد از یک پرواز هفت و نیم ساعته حوالی ساعت شش و نیم صبح هواپیما توی فرودگاه کوالالامپور به زمین نشست ، یک فرودگاه بسیار بزرگ با ترمینالهای مختلف ..بعد از چک پاسپورت ، بوسیله ترنهای فرودگاه  به ترمینال پروازهای داخلی رفتم و از اونجا با پرواز ساعت ده و نیم صبح عازم جزیره لنکاوی شدم..از قبل شنیده بودم که این مسیر هوایی (کوالالامپور به لنکاوی)  کلی چاله و چوله هوایی داره و همیشه پروازهاش با تکانهای شدید همراهه..پرواز شروع شد و  همراه بود با دیدن مناظر زیبای ساحل و جنگل و رودخانه های کشور مالزی.. طول پرواز تقریبا یک ساعت بود و از نیمه های پرواز ، هواپیما به درون ابرهای متراکم و پر رعد و برق وارد شد به همراه تکانهای شدید و عجیب .. خلاصه اینکه بعد از دردسر زیاد و گریه و جیغ مسافرها ، عاقبت هواپیما در فرودگاه لنکاوی به زمین نشست. باند این فرودگاه در مجاورت جنگلهای انبوه حاشیه ساحل هست و کل محوطه اطراف فرودگاه رو فضای سبز جنگلی احاطه کرده..فرودگاهی به مراتب بسیار کوچکتر از فرودگاه کوالالامپور و واقع در ضلع جنوب غربی این جزیره..

محلی که  برای اقامت از قبل در نظر داشتم ، پانتایی سنانگ بود در مجاورت سنانگ بیچ (پر جنب و جوش ترین ساحل تفریحی لنکاوی) که در فاصله ده کیلومتری فرودگاهه و در ضلع جنوبی جزیره .. با کرایه تاکسی معادل بیست رینگت (هر رینگت 900 تومان) به پانتایی سنانگ رسیدم و بعد از یک جستجوی کوتاه ، بعد از تخفیف و چانه زدن ، اتاقی رو در هتل نسبتا خوبی گرفتم با شبی 120 رینگت.. ضلع غربی هتل یک مرکز تجاری کوچک بود به اسم سنانگ مال  و در ضلع جنوبی هتل و در فاصله کمتر از پنجاه متری ، ساحل و استراحتگاه ساحلی سنانگ . هر چند ساعت یکبار بارانهای سیل آسای ده دقیقه ای میامد و چون ساختار و طراحی شهر و خیابان کشیها متناسب با این شرایط آب و هواییه ، برغم شدت زیاد باران ، هیچ اثری از آب گرفتن معابرنبود..

در فاصله پانصدمتری ضلع شرقی هتل یکی از جاذبه های مهم توریستی لنکاوی قرار داره ، Underwater world  که با داشتن محفظه های شیشه ای بزرگ ، موجودات عظیم و  دنیای زیر آب رو کاملا نشون میده.. 

پانتایی سنانگ مراکز تجاری زیادی داره که طبق قوانین لنکاوی همه معاف از مالیات و به صورت duty free هستند.  

اون روز رو در همین منطقه و خیابانهای اطراف هتل هستم .. غروب سنانگ بیچ واقعا زیبا و رویاییه..

شاید به نوعی مهمترین جاذبه توریستی  لنکاوی ،  تله کابین و پل آسمان Skybridge باشه .. صبح روز بعد با تاکسی به سمت ضلع غربی جزیره و دامنه کوه مات سینگ کانگ میرم  که با ماشین حدودا نیم ساعت راهه..  گردشگرای زیادی به این نقطه از جزیره میان و این باعث شده این منطقه رونق زیادی داشته باشی و کلی فروشگاه و رستوران در این قسمت جزیره دایر هست.. با فاصله گرفتن از سطح زمین ، کابین تله کابین بروی فرشی از جنگلهای انبوه به سمت مرتفع ترین قسمت کوه حرکت میکنه و دورنمای ساحل در قسمت جنوبی جزیره هم باعث زیباییه افق دید ما میشه.. یک زن و شوهر هندی هم توی این کابین هستند که بعدها و در ادامه مسیر با توجه به اتفاقاتی (گم شدن مرد هندی ، در بارندگی شدیدی که در روی پل رخ میده) رفاقتی بینمون شکل میگیره..

 تله کابین به یک ایستگاه بین راهی میرسه و حدودا ربع ساعتی فرصت هست که از فضای این ایستگاه و دیدن مناظر پایین دست لذت برد.

در مسیر رفتن به سمت بالا ، از دور و در لابلای جنگلهای انبوه ، آبشار تلاگا قابل رویته ..طبق باورهای مردم این جزیره ، زنان نازا اگه در آبهای خروشان این آبشارها که مسیر دسترسی سختی هم دارند تن به آب بزنند ، بارور خواهند شد..!

در ادامه به Skybridge میرسیم .. پلی به عرض یک و نیم متر و طول تقریبی 125 متر در ارتفاع حیرت انگیز 700 متری زمین بروی یک دره عمیق .. این پل یکی از معروفترین پلهای تفریحی کابلی دنیاست و بلیط برای رفتن بروی این پل 35 رینگت.. ایستگاه آخر تله کابین رو از یک پلکان چوبی به سمت پایین و در ادامه از یک مسیر پلکانی لابه لای جنگل عبور  و دست اخر به پل میرسم. بعد از چند دقه که روی پل هستم ، باران سیل آسایی شروع به بارش میکنه  و از اونجایی که پل روباز هست و  هیچ جای پناهی نیست ، همه افرادی که اونجان از اون قسمت فراری میشن ، یه تعدادی انتهای پل زیر یک قسمت منحنی و مابقی  هم مثل من به اون پلکان باریک  وسط جنگل فراری میشیم..

شهر کواه Kuah  بزرگترین شهر و مرکز  لنکاوی واقع در ضلع جنوب شرقی این جزیره ست.. در مسیر رفتن به کواه به باغ میوه های استوایی این جزیره میرسیم.. بلیط ورودی این باغ 25 رینگت هست ، سوار به ماشینهای روباز میشین و  علاوه بر دیدن انواع و اقسام گونه های گیاهی و جنگلی و  درختان میوه  در این باغ بزرگ ، میتونین از میوه های این باغ هم تا اونجاییکه جا دارین میل بفرمایین و اگر مثل من کوله پشتی همراهتون باشه که ، دیگه اوضاع بهتره و مقداری میوه رو میتونین توی کوله بریزین و با خودتون ببرین ! 

دراگون فروت ، دوریان ، جک فروت ، رامبوتان ، پاپایا ،منگوستین ، آناناس و انبه و  آووکادو.... اینا تعدادی از میوه های استوایی هستند.

از محل باغ تا شهر کواه  نزدیک به ده کیلومتره..کواه شهر زیباییه با خیابانهایی پر درخت و خونه های رنگارنگ..از معدود جاهایی هست در لنکاوی که در بعضی از قسمتهاش برجسازی هم به چشم میاد... و هتلها و مراکز تجاری نسبتا بزرگی داره در مقایسه با دیگر قسمتهای لنکاوی.. در قسمت جنوبی شهر میدان عقاب رو میبینین ، Eagle square سمبل جزیره لنکاوی هست و معنی لغوی واژه لنکاوی هم عقاب قهوه ایست..میدان عقاب ، میدان بزرگیه که مجسمه عقاب درمرکز میدان ازفاصله های دورهم کاملا پیداست.

در ادامه نهار رو در یک رستوران (هندی مالایایی) Al Fishawy مجاور یک مرکز تجاری هستم  , این مرکز تجاری هم مثل اکثر مراکز خرید در لنکاوی Duty free  هست و اگه اهل خرید باشین ، مطمئنا خریدهای خوبی خواهید داشت.. بعد از گردش در خیابانهای باران زده کواه ، به سمت سنانگ بیچ برمیگردم.. 

فاصله های ده الی پانزده کیلومتری  توی لنکاوی رو میشه با تاکسی با کرایه بیست الی سی رینگتی طی کرد.. امکان کرایه کردن ماشین در اختیار ، توی جزیره مسئله رایجی هست ، ولی به علت پیچ و خم زیاد جاده ها و جنگلی بودن بیش از حد مسیرهای جزیره ، شاید کرایه کردن ماشین چندان عقلانی به نظر نرسه .. کما اینکه برای برخی از توریستها حوادثی پیش اومده بود که منجر به پرداخت جریمه های سنگینی شده بودند.

تفریحگاه و ساحل تانجانگ رهو Tanjang rhu  در قسمت شمالی جزیره قرار داره ، راه دسترسی به  این ساحل از  بین جاده های جنگلی هست که از مرکز و جنوب لنکاوی به اونجا میشه رسید .. تنها تفریحگاه و ساحلی در این جزیره هست که میهمانان در خیلی از قسمتها ، دارای حریم خصوصی هستند و افراد غیر میهمان به اونجا دسترسی ندارند.. ساحلی آرام و خلوت با شنهای سفید..

اگر نخواین تایم زیادی رو به استراحت اختصاص بدین ، سه تا چهار روز جهت گشت و گذار در لنکاوی کافیه ، توی این مدت میتونین از بیشتر جاذبه های تفریحی و گردشگری این جزیره بهره ببرین.

لنکاوی جزیره ای کاملا آرام و به دور از هر گونه هیاهو و شلوغی هست ، حتی در شهر کواه و منطقه سنانگ ، با وجود جنب و جوش و رفت و آمد در این مناطق باز هم این آرامش رو احساس خواهید کرد..  مردم بومی این منطقه مهربان و خونگرم هستند، در این جزیره حس امنیت به خوبی احساس میشه  و حتی در ساعات نیمه شب هم در ساحلها و کلابهای ساحلی و خیابانها میتونین وقت گذرانی کنین..

#سفرجزیره_لنکاوی 

@roohabaloochi

Roohollah Baloochi

Rooha Baloochi

سفرنامه روح اله بلوچی