فتوبلاگ پرپروک

عکس‌های روح‌اله بلوچی

فتوبلاگ پرپروک

عکس‌های روح‌اله بلوچی

سفرنامه سریلانکا. SRILANKA


ساعت ده صبح پروازم در فرودگاه کلمبو به زمین میشینه ، هوایی نسبتا خنک و همراه با نم نم باران.. فرودگاه از شهر کلمبو که پایتخت سریلانکاست  تقریبا 35 کیلومتر فاصله داره و زمانیکه هواپیما فرود میاد ، میتونید ببینید که دور تا دور فرودگاه رو جنگل احاطه کرده..فرودگاه در نزدیکی شهر کوچک Negombo قرار داره.. به محض اینکه به فرودگاه وارد شدین و دقیقا در مقابلتون ، باجه ای هست که بایستی ویزای ورود رو دریافت کنین.. برای ملیتهای هند و نپال و بنگلادش  25 دلار و مابقی کشورها من جمله ایران 40 دلار آمریکایی هزینه ویزا میشه.. بعد از اون هم توی صف مهر پاسپورت حدودا یه ربع معطلی داره ، مامور چک پاسپورت یه خانوم خوشرویی بود و بدون معطلی و دقت کافی برچسب ویزا و مهر ورود رو به پاسپورتم زد.. مراحل ورود به سرعت تمام شد . در قسمت خروجی یه صرافی هست که تصور میکنم مناسبترین قیمت تبدیل پول در کل سریلانکا رو داره ، البته به غیر از پایتخت ، و اگر شما بخواین مستقیم بعد از فرودگاه سفر به دور این کشور رو شروع کنین بهتره که همون فرودگاه پولتون رو چنج کنین ،   بعد از اون هم جایی هست که محل دفتر شرکتهای حمل و نقل و ترانسفر توریستی و میتونین با داشتن یه برنامه سفربه شهرها و اماکن این کشور و یا پیشنهاد از طرف اونا ماشین و راننده کرایه کنین..من هم به لطف یکی از دوستان ، از قبل ماشینی رو کرایه کرده بودم و راننده با تابلو Mr.Rooha  منتظرم بود. 

به پیشنهاد راننده نهار رو در رستورانی در شهر negombo خوردیم. کیفیت غذا خیلی خوب و سرشار از ادویه جات و قیمت هم کاملا مناسب بود(واحد پول سریلانکا روپیه و هر روپیه معادل25 تومان)..سپس طبق برنامه ای که از قبل طرح کرده بودم به سمت شهر دامبولا حرکت کردیم.. طول مسیر نگومبو به دامبولا حدود 145 کیلومتره که با وجود سرعت پایین تردد ماشینها در خیابانهای باریک جنگلی ، تقریبا چهار ساعت طول کشید تا به اونجا رسیدیم. یک مورد جالبی که در بدو ورود جلب توجه میکرد ، رنگ لباس مردم بود. پرسنل فرودگاه و گارد فرودگاه ، پرسنل گمرک فرودگاه و برخی مامورین شهری و فرم اکثر مدارس همگی سفید بودن! مردم نژاد تامیل و هندوها و بوداییهای این کشور هم موقع عبادت و مراسمهای مذهبی سفید میپوشن.. خلاصه اینکه تجارت پارچه سفید احتمالا در این کشور رونق زیادی داره!

مقصدم معبد دامبولا بود که حوالی ساعت چهار عصر به اونجا رسیدیم.. این معبد در شهر تاریخی دامبولا Dambulla قرار داره و از زمان ساختش 22 قرن میگذره ! با توجه به اینکه این عبادتگاه در ارتفاع یک کوه ساخته شده ، برای رفتن به معابد پنجگانه ش مستلزم طی کردن پله های زیادی هست. بواسطه استقرار معبد در  ارتفاع ، هوای خنک و بسیار مطبوعی داشت.. یکی از مسایلی که در بازدید از این قبیل مکانهای مذهبی بایستی رعایت کرد ، بیرون اوردن کفشها و از سر برداشتن کلاه هستش..


هوا رو به تاریکی بود که از سمت معبد دامبولا به سمت یک استراحتگاه جنگلی روانه شدم. چند اتاق با امکانات در حد یک هتل سه ستاره به فاصله هایی از هم دقیقا در وسط جنگل..شب رو اونجا موندم و فردا صبح از این محل تسویه کردم و به سمت یکی از مهمترین جاهایی که در سریلانکا باید رفت ، حرکت کردیم.( صخره شیر lion rock در سیگیریا) از محل اقامتگاه جنگلی تا اینجا پنج کیلومتر بود..بلیط کلی محوطه صخره شیر 30 دلار که نسبتا هزینه زیادیه در مقایسه با اماکنهای دیدنی ! در میان دشت وسیع سیگیریا ، یک صخره فوقالعاده عظیم قرار داره که دور تا دور اون رو محوطه های تاریخی احاطه کردن و تا قله این صخره بصورت پلکانی مسیر ایجاد شده.. خب بهتره که صبح زود به اینجا بیاین تا توی صف رفتن به قله صخره گیر نکنین ، من حوالی نه و نیم صبح رسیدم و کلی رو توی صف موندم ، هر چند از میانه راه یک راه فرعی سختتر و خلوت رو پیدا کردم و با سرعت بیشتری به بالا رسیدم. از پایینترین نقطه یعنی گیشه فروش بلیط تا قله مسیرهای پلکانی زیادی داره و شاید هر کسی توان رفتن به بالا رو نداشته باشه..حتما یک بطری آب بهمراه داشته باشین .!


حداقل زمانی که در محوطه تاریخی سیگیریا برای گردش در محوطه و رفتن به قله صخره نیاز دارین حدودا سه چهار ساعتی خواهد بود .. وقتی به بالاترین قسمت میرسید نسیم خنکی باعث میشه خستگی از تنتتون خارج بشه  و تا چشم کار میکنه جنگلهای انبوه دشت سیگیریا در چشم انداز شماست...

از سیگیریا به سمت شهر تاریخی Polonnaruwa  رفتم ، مسیر حرکت به سمت این شهر جاده باریکی در وسط جنگل بود که گاها تردد برای خودرویی که از روبرو میامد به سختی انجام میشد ، نرسیده به این شهر نهار رو در یک رستوران بین راهی خوردم که در مجاورت یک دریاچه کوچیک بود.. در مجاورت این شهر کوچک (پولونارووا) یک سایت تاریخی عظیمی وجود داره با قدمت دو هزار ساله که مملو از معابد و باقیمانده کاخها  و مجسمه های بزرگ بودا و خدایان هست ، بلیط بازدید از کل این محوطه چندین هکتاری به همراه موزه آن 25 دلار هست.


بعد از بازدید از محوطه سایت تاریخی Polonnaruwa و دیدن مراسم مذهبی در مجاورت مجسمه های عظیم بودا ..حوالی ساعت شش عصر به سطح شهر کوچک و قدیمی پولونارووا اومدم و از یک سوپر مارکت ، کمی میوه و خوراکی و .. خرید کردم. موزهایی به اندازههای کوچیک و شیرین و انبه های  قرمز!.. محل اقامت امشبم درنزدیکی همون رستورانیه که نهار خوردم. یه اتاق با امکانات کامل که در مجاورت دریاچه  قرار داره ، شام رو هم در همون رستوران هستم .. نیمه شب باران شدیدی اومد و هوا از اونی که بود ، بازم بهتر و دلنشین تر شد...


حوالی ساعت هفت صبح به سمت شهر معروف کندی kandy راه افتادم.. جاده های باریک و پر پیچ و خم جنگلی و گاها کوهستانی . انواع و اقسام تابلو با شکل حیوانات در مسیر جاده رویت میشه.. فیل،کروکودیل و گاو و .. که هشدار میداد مسیر حرکت این حیوانات هست و آروم برونید.. هر چند رانندگی در جاده های سریلانکا معمولا از شصت کیلومتر بر ساعت بیشتر نیست !. مسیر پولوناروا تا کندی حدودا 140 کیلومتره و در طول مسیر مزرعه های چای و باغهای موز و آناناس و آووکادو و پاپایا و گونه های مختلف میوه های استوایی زیادی به چشم میخوره.. این شهر مابین کوه های مرکزی سریلانکا قرار گرفته و تقریبا شهر در ارتفاع هفتصد متری از آبهای دریا بنا شده ، در مرکز شهر یک دریاچه بزرگ قرار داره که جلوه زیبایی رو به شهر بخشیده.. این شهر مسطح نیست و برخی از خیابانها و محله های شهر در ارتفاعات دورتا دور دریاچه قرار دارن..از طریق یه خیابان داخل شهر میشه به بام کندی رفت و از اونجا کل شهر و دریاچه زیر پای شماست.


نهار رو در یک رستوران قدیمی در مرکز شهر و بازار کندی هستم و چند ساعتی رو به گشت و گذار و پیاده روی در شهر میگذرونم ، یکی از عادتهای مردم سریلانکا خوردن غذا با دست هستش و حتی در رستورانهای شیک و گرانقیمت هم آدمهای زیادی میبینید که به این شیوه غذا میخورن ،  شهر کندی  به شدت پر جنب و جوشه و توریستهای زیادی در قسمتهای مختلف شهر به چشم میان..

عصر هنگام به سمت جاده Nuwaraeliya و در نهایت شهر بندری گاله در جنوب غربی سریلانکا رهسپار میشم.. مسیر اصلی جاده گاله  از نزدیکی کلمبو (پایتخت) میگذره و به همین دلیل این مسیر بطول تقریبی 120 کیلومتر بصورت اتوبان ساخته شده(تنها دو مسیر اتوبانی در این کشور هست ) هر چند یه جاده ساحلی باریک هم از کلمبو تا گاله وجود داره.


بندر تاریخی و قدیمی گاله در حاشیه اقیانوس هند و جنوب غربی سریلانکاست.. یکی از مکانهایی که سالها تحت سیطره و سلطه آلمانها بوده و دقیقا در مرکز شهر برج و بارو و قلعه قدیمی آلمانی ها کماکان به چشم میخوره.. در قسمت قدیمی شهر ، معماری ساختمانها تلفیقی از معماری هندی و اروپاییه و کلیساها و مساجد و فانوس دریایی معروف گاله به همراه خیابانهای سنگفرش شده در این قسمت شهر مستقر هستند. حوالی شب به گاله میرسم و محل اقامتم در یک هتل کوچیک و جمع و جور در نزدیکی خیابان ساحلی این شهره .. فرداش رو اختصاص میدم به گشت در این بندر قدیمی ..


بعد از اقامت تقریبا یک شبانه روزی در گاله از جاده ساحلی و غربی سریلانکا به سمت کلمبو حرکت میکنم.. در طول مسیرم از شهرهای کوچک بنتوتا و برووالا عبور میکنم .. توقفم در این دو شهر کوچیک از چند ساعت بیشتر نیست و در انتهای مسیر به شهر کولومبو میرسم.


کولومبو colombo بزرگترین شهر و پایتخت کشور سریلانکاست ، در بدو ورودم متوجه شباهتهایی میشم بین این شهر و بمبئی ، البته کولومبو تمیزتر و خیلی خلوت تر به نظر میرسه..

محل اقامتم یک هتل کوچک و تمیز در خیابان gallerd هست ، اینجا رو از قبل رزرو نکرده بودم و مجبور شدم سر قیمت هتل کمی با مدیرش چونه بزنم هر چند بعد از اینکه فهمید عکاس هستم  کلی گرم گرفت و تخفیف هم داد !  در هر قسمت از شهر معبد، مسجد و کلیسا و بناهای دیدنی زیبایی به چشم میخوره.. کولومبو در حاشیه ساحل کشیده شده و با انحنای ساحل در قسمت شمالی ، نقشه شهر تقریبا به شکل یک ال بزرگ در میاد. قسمتهای دیدنی شهر و بیشتر آثار معماری کولومبو در محل کنج این ال قرار دارن.


روز بعد ، طبق نقشه و با موتورهای سه چرخه (توک توک) به سمت میدان استقلال کولومبو میرم.. توک توکها وسیله نقلیه به صرفه ای هستند که توی سطح شهر تعداد زیادی از اونها رو میبینین و حتما قبل از سوار شدن چونه ها رو بزنید و قیمت رو نهایی کنین..حتما از طرف راننده پیشنهاد کرایه بر اساس متراژ رو خواهید شنید ، که ترجیحا سعی کنین قبول نکنید و دربستی طی کنید .. همیشه میشه با قیمتی به مراتب کمتر از قیمت پیشنهای راننده به توافق رسید.


از میدان استقلال به سمت بافت قدیمی و بازار قدیم شهر میرم ، این قسمت در مجاورت ساحل شمالی و در نزدیکی اسکله کولومبو قرار داره ، یکی از دیدنی ترین آثار معماری این شهر مسجد سرخ یا مسجد الفار هستش که دقیقا در مرکز بازار خودنمایی میکنه ، نوع معماری و رنگ نمای این مسجد شباهت زیادی داره به کلیسای کازان مسکو ! توی کوچه پس کوچه های بازار و خیابانهای باریک و پر رفت و آمد حوالی مسجد سرخ خیلی از مغازه دارها ازم میپرسند که کجاییم ، و با شنیدن نام ایران اولین چیزی که بهم میگن اونم با لهجه تامیلی "احمدی نژاد" ه !!  در ادامه پیاده روی در خیابانهای قدیمی شهر از ساحل شمالی به کرانه غربی و  قسمت جنوبی اسکله کولومبو میام یعنی به جایی که ساختمانهای عظیم اداری ، کاخ ریاست جمهوری و ساختمان پارلمان این کشور و هتلهای لوکس شهر قرار دارند پارک ساحلی هم در امتداد غربی  قرار داره که معروفه به Galle face beach


از انتهای galle face green اگه دوباره به سمت شرق و مرکز شهر حرکت بکنین بعد از گذشتن از کنار دریاچه Beira و در مجاورت خیابان sir james به مجموعه معابد بودایی Gangaramaya میرسید که دیدنش میتونه برای خیلیها جالب باشه.. در ادامه و در فاصله تقریبا یک کیلومتری ، موزه ملی تاریخ سریلانکا قرار داره که یک ساختمان بزرگ  دوطبقه سفید رنگه در مجاورت پارک vihara


بعد از یکی دو ساعتی که موزه بودم حوالی عصر به سمت هتل حرکت کردم .کرایه ها در سطح شهر با توک توک تقریبا به ازای هر دو کیلومتر  حدود صد روپیه میشه در نظر گرفت (هر روپیه معادل25 تومان )

قیمت یک پرس غذا بستگی به محل و نوع غذا از دویست روپیه تا هزار روپیه بالا و پایین میشه..با پونصد یا ششصد روپیه میشه یه غذای لذیذ در یک جای تر و تمیز نوش جان نمود.. غذاهایی که سرشار از انواع و اقسام ادویه جات و فلفل های مختلفه .. رستوران و فست فود های بین المللی هم توی سطح شهر کلی هستند و بابت تهیه غذا دردسر خاصی ندارین. 


در بیشتر سایتهای معتبر گردشگری ، مهمترین جاذبه توریستی و گردشگری کولومبو رو محوطه Kelaniya معرفی کردن که نمره بالایی هم داره , اینجا واقع در هیجده کیلومتری از مرکز شهر به سمت شمال شرقی کلمبو ست  ، در میان جنگلها و مناطق روستایی حومه شهر، با کرایه کردن توک توک بعد از گذشتن از کلی جاده پیچ در پیچ به این محل میرسم.. از قضا این روز ، یک روز مذهبی خاصه و کلی از مردم اونجان و مشغول عبادت و انجام مراسم آیینی.. معماری بسیار زیبایی داره و  ساختمان اصلی  به رنگ زرد آجری.. بوی گل و اودهای فراوان کاملا شما رو مست خواهد کرد.. خیلی از کسایی که برای عبادت به اینجور اماکن میان ، به همراهشون شاخه هایی از گلهای سفیدرنگ هست و پوششون هم لباس سفید ، توی اماکنی مثل این معبد ، کفشها رو باید بیرون اورد ، و کلاه هم نباید سرتون باشه و اگه لباستون پوشیده نیست هم یک دستمال بهتون میدن که بدن خودتون رو بپوشونید ..موسیقی همراه با صدای سازهای کوبه ای در کل محوطه پیچیده و هر کس در گوشه ای مشغول تمرکز و عبادته.

جالب اینجاست که با وجود شلوغی زیاد ، و یا حضور آدمهای متفاوت، هیچوقت حس نگرانی بابت گم شدن و یا احیانا دزدیده شدن کفشها به سراغتون نمیاد ، حتی اگر در دورترین نقطه ممکن کفشهاتون رو گذاشته باشین.!


هشتاد درصد از جمعیت تقریبا بیست میلیونی سریلانکا بودایی و هندو هستند و ده درصد هم مسلمان ، نژاد مردم هم از قوم سینهال و تامیل هست..سوغاتی معروف این کشور چایه که معمولا به بیشتر کشورها صادر میشه و  در طول مسیر مابین شهرها مزارع چای زیادی رو میبینید ، چای سیلانی جزو بهترین چایهای دنیاست.. ادویه جات و مصنوعات چوبی و سنگهای قیمتی هم از سوغاتیهایی هست  که میتونین خرید کنین..

  مردم سریلانکا ، مهربان و صمیمی و پر حوصله و قانع هستند ، چه در محیطهای روستایی و چه در شهر بزرگی مثل کولومبو این خصوصیت اخلاقی کاملا مشهود بود .. در طول سفر به هیچ وجه رفتار تند و یا پرخاشگرانه ای رو شاهد نبودم و با توریستها برخورد بسیار محترمانه و  دوستانه ای دارند ، در بعضی از مواقع امکان داره از شما بخوان که با هم عکس یادگاری داشته باشین که حتما بپذیرین ، این برخورد خیلی خوشحالشون میکنه..

 به لحاظ زمان اقامت ، حداقل شش روز میتونه زمان فشرده مناسبی باشه برای دیدن گوشه ای از زیباییهای این کشور..

طبیعت زیبا و بکر ، فرهنگ غنی و آثار معماری تاریخی ، آداب و رسوم خاص و غذاهای خوشمزه و صد البته برخورد دوستانه و صمیمی مردم این کشور مطمینا باعث میشه سفر دلنشینی داشته باشین.. شب آخری که در کلمبو بودم مدیر هتل اومد پیشم و گفت که عکسی به یادگار داشته باشیم و چند اصطلاح زبون فارسی رو خواست که یادش بدم.. سر آخر هم کلی بابت تاکسی برای فرودگاه واسم تخفیف گرفت و من هم قول دادم به هتلش در سایتهای گردشگری نمره خوبی بدم هرچند واقعا هتلش به لحاظ تمیزی و موقعیت نمره خوبی داشت...

(از مرکز شهر کولومبو تا فرودگاه حدودا 50 کیلومتره  و کرایه ش با تاکسی تقریبا 4000 روپیه) مسیر کولومبو تا فرودگاه از معدود مسیرهایی هست در این کشور که اتوبانیه..

پروازم رو از ایرلاین مالزیایی (Air Asia ) گرفتم که ارزون ترین قیمت رو داشت .

با پرواز ساعت یازده صبح این کشور رو به سمت مالزی و شهر کوالالامپور ترک میکنم.

سفر سریلانکا

SRILANKA

سفرنامه روح اله بلوچی

ROOHOLLAH BALOOCHI

@ROOHABALOOCHI

T.ME/ROOHABALOOCHI


مجسمه بودا در معبد دامبولا

صخره معروف سیگریا

قسمتی از سایت تاریخی POLONNARUWA

ساختمان عظیم معابد قدیمی در پولونارووا


تصویری از شهر کندی  از بام این شهر 

نمایی از فانوس دریایی شهر بندری گاله

بلوار ساحلی کولومبو

بافت تجاری بازار در شهر کولومبو

مسجد الفار یا مسجد سرخ در قلب شهر کولومبو

بساط نارگیل فروشی در یکی از خیابانهای شهر کولومبو

خیابانی منتهی به کاخ ریاست جمهوری در کلومبو

ساختمان پارلمان سریلانکا در خیابان LOTUS

GALLE FACE BEACH ساحل غربی کولومبو

فضای داخلی مجموعه GANGARAMAYA

محوطه و ساختمان اصلی KELANIYA

چهارراه KANATTA  و مراکز خرید در این شهر

قبرستان قدیمی مسیحیان در کولومبو خیابان KANATTA

سفرنامه سریلانکا- سفرنامه روح اله بلوچی - Roohollah Baloochi - Rooha Baloochi

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد