سفرنامه عمان- سفرنامه مسقط- Oman -Musqat

بعد از اقامت چند روزه در کشور امارات با ویزایی که از قبل برای  ورود به عمان گرفته بودم عازم مسقط پایتخت این کشور  شدم (قیمت ویزای عمان در آژانسهای مختلف داخلی نوسانات عجیبی داره) ، بلیط پروازم رو از ایرلاین فلای دبی گرفتم.. مدت پرواز از دبی تا مسقط کمی کمتر از یک ساعت و حدودا پنجاه و پنج دقیقه ست ، شهر قدیمی مسقط پایتخت عمان (یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان) در بیشتر مناطقش محصور بین کوه و دریاست و مثل بیشتر شهرهای بندری در طول ساحل گسترش پیدا کرده ، فرودگاه در غربی ترین قسمت مسقط و در نزدیکی شهر سیب قرار داره..قبل از فرود هواپیما از پنجره ، شما با دورنمایی از شهر روبرو میشین که بیشتر شامل خونه ها و ساختمونهای دو سه طبقه سفید رنگه .. در کل شهر مسقط شما با برجهای بلندمرتبه و آسمانخراش روبرو نمیشین و بیشتر ساختمانها سه چهار طبقه و به ندرت ساختمانی رو پیدا میکنین که نهایتا پنج یا شش طبقه داشته باشه.. بعد از نزدیک به پنجاه دقیقه هواپیما در فرودگاه مسقط به زمین نشست ، ترمینال ورودی فرودگاه یک ساختمان دو طبقه ست که نمای خارجی اون معماری سنتی داره.. پرسنل فرودگاه و پلیس چک پاسپورت مودب و خوش برخورد و جالب اینکه با ایرانیها رفتار بسیار محترمانه ای دارن.. نکته جالب اینکه بر طبق مشاهده خودم و تجربیات قبلی دوستان ، در فرودگاه مسقط  و در گیت ورودی و صف چک پاسپورت سعی میشه سه قشر کمترین معطلی داشته باشن و نهایت احترام رو در قبالشون دارن و معمولا بدون نوبت از گیت عبور داده میشن ..افراد مسن ، زنانی که بچه بغل دارن و  ایرانیها !!

عمان در این چند سال اخیر سرمایه گذاری زیادی رو داشته در جهت جذب توریست و به همین دلیل در سال 2012 مسقط بعنوان پایتخت گردشگری اعراب انتخاب شد. بعد از مهر ورود با تاکسی به هتلی که از قبل رزرو کرده بودم در منطقه خویر (یکی از محله های غربی مسقط) رفتم. کرایه تاکسیها در این کشور بالاست و مسافتهای سه چهار کیلومتری کرایه ای معادل سی چهل هزار تومن میشه ، واحد پول عمان ریال عمانی و در حال حاضر هر ریال عمان تقریبا معادل یازده هزار تومن هست.!!!

در بدو ورود به خیابانهای مسقط چند مورد کاملا جلب توجه میکنه ، خلوتی و عریض بودن خیابانها ، تمیزی معابر و وجود تپه ها و صخره های بزرگ درون شهر که خیلی از خیابانها بصورت مارپیچ به دور این بلندیها امتداد داره .

هتلی که رزرو کردم در خیابان Aladab هست و تعدادی از مجتمع های بزرگ تجاری مسقط در نزدیکیش قرار دارن ،

قیمت هتلها در این شهر به هیچ وجه ارزون نیست و با توجه به ساختار شهر و نوع توریستهایی که میان بعید میدونم هاستل و یا مهمانپذیر ارزون قیمتی وجود داشته باشه.

میانگین قیمتهای هتل در قسمت قدیم و منطقه مطرح Mutrah  کمی ارزونتره ، ولی از اونجاییکه امکان رزرو غیر حضوری برام میسر نبود مجبور شدم در غرب مسقط هتل بگیرم.

بعد از اقامت در هتل ، مابقی روز رو به گشت و گذار در اطراف هتل سپری کردم.خیابانها تمیز و حتی در ساعات عصر و شب نیز خلوت..ترافیک به چشم نمیاد و سر تقاطع بعضی از چهارراهها شاید بزور چند تا ماشین پشت سر هم پشت چراغ قرمز قرار بگیرن. هوا بسیار تمیز و در این فصل کاملا خنک و شبها نیاز به یک لباس گرم احساس میشه.

مراکز تجاری  Avenues  و Grand mall دو مرکز تجاری بزرگ و شیک مسقط هستن که در همین منطقه خویر قرار دارن.

روز بعد برای دیدن قسمتهای قدیمی مسقط و تعدادی از اماکن دیدنی به سمت مطرح Mutrah و اطرافش راه میفتم.. فاصله مطرح تا اینجایی که اقامت دارم حدودا بیست و پنج کیلومتره.. برای رفت و آمد در مسقط و اطرافش در بعضی از مسیرها اتوبوسهایی وجود داره که با توجه به بعد مسافت با عوض کردن چندین ایستگاه میشه به مقصدتون برسین. در این شهر و کلا در کشور عمان مترو و قطار وجود نداره.. عمان از معدود کشورهایی هست که به سیستم حمل و نقل ریلی مجهز نیست.. در امتداد ساحلی منطقه مطرح و در فاصله تقریبا شش هفت کیلومتری شرقی و در مجاورت دریا به کاخ سلطان قابوس میرسین  ، تعدادی از ساختمانهای دولتی با معماری خاص سنتی هم در این قسمت قرار دارن  ، محوطه اصلی کاخ سلطان قابوس گیت ورودی نداره و بدون هیچگونه دریافت بلیطی شما تا مقر اصلی میتونین بعنوان توریست از این کاخ دیدار داشته باشین.. بر بلندای ارتفاعات اطراف کاخ سلطان قابوس دو قلعه قدیمی شهر وجود دارن (قلعه میرانی و قلعه جلالی)..

به رغم اینکه این قسمت معروفه به منطقه حکومتی ، ولی شما آزادانه میتونین در همه مسیرها و خیابانهای اینجا تردد داشته باشین و شاهد برخورد مهربانانه گاردهای امنیتی باشین. تک و توکی توریست اروپایی در اینجا به چشم میان ولی شهر کماکان خلوت و کاملا بدون ترافیک و شلوغی. 

از منطقه کاخ عالم و دیدنیهای اطرافش تا مرکز مطرح که بازار سنتی قدیمی مطرح قرار داره ، حدودا پنج شش کیلومتر راهه که بصورت تفریحگاه ساحلی و پارکها و فضای سبزساخته شده... اگه هوا خنک باشه کل این مسیر رو میشه براحتی پیاده اومد ، 

پارک ریام و تندیس عظیم گشته سوز در همین مسیر هستن .در ادامه به بافت قدیمی مطرح و بازار سنتی قدیمی میرسین که در منطقه هلالی شکل ساحلی کورنیچ قرار دارن.

فضای بازار قدیمی مطرح پر هست از بوی گشته و عود و ادویه جات و صنایع دستی نقره ای فراوان. خنجر غلاف شده سمبل صنایع دستی عمان یکی از سوغاتیها یی هست که میتونین در اینجا بخرین ، حتما چونه بزنین و تخفیف بگیرین چون قیمتها اصلا متر و معیار خاصی نداره..حتی در کرایه تاکسی هم اگه چونه بزنین مطمئنا با قیمت مناسبتری به مقصد میرسین .

تعدادی فروشگاه شیرینی مخصوص عمان (حلوا مسقطی یا حلوا عمانی) هم در این منطقه دیدم که مزه و طعمش با این چیزی که ما توی ایران بعنوان حلوا مسقطی میشناسیم زمین تا آسمون متفاوته و بسیار لذیده. رستورانهای متعددی در مسقط و همچنین در منطقه مطرح وجود داره که علاوه بر سرو غذاهای مختلف عربی و هندی و محلی ، سر لیست منو  اونها یک نمونه غذای مختص به عمان وجود داره که خیلی خوش طعمه... "شوا" تلفیقی از گوشت بره کبابی ادویه دار که لای ذغال پخته شده به همراه برنج معطر و مخلفات همراه

ساحل منطقه مطرح و مجموعه بازار و بافت سنتی و قدیمی مطرح جایی هست که بیشتر مورد توجه توریستهای اروپایی و امریکاییه. و جای مناسبی هست برای خرید سوغاتی و آشنایی با صنایع دستی سنتی عمان.

شغل طلاسازی و نقره سازی ، تولید عود معطر و خوشبو بهمراه صیادی از مشاغل قدیمی در عمان هستند که رگه هایی از این مشاغل در بازار قدیم مطرح کاملا به چشم میاد.

هنگام قدم زدن در بافت سنتی بازار و کلا در بیشتر اماکن ، مواجه میشین با نگاههایی که به سوی شما دوخته شده..خیلی از مواقع این نگاهها کاملا بصورت زل زده و  مستقیم هست تا جاییکه اگر شناخت قبلی نسبت به مردم این منطقه نداشته باشین امکان داره بهتون بر بخوره... در کل در عمان مردم چه مرد و چه زن علاقه زیادی دارن به اینکه به توریستها نگاه های عمیقی داشته باشن!! بعضی مواقع از شدت نگاههایشان خنده تون میگیره .. نگاه این مردم بیشتر از روی کنجکاویه و مثل نگاههای یک بچه میمونه و معمولا آزار دهنده نیست.

در سایتهای معتبر گردشگری ، این موضوع رو بیان کردن که "مردم عمان کاملا خیره بهتون زل خواهند زد ، هر چند این نگاه کاملا بی منظوره و واهمه ای نداشته باشین" 

چه به لحاظ برخوردهای اجتماعی در داخل شهرها و چه به لحاظ سیاسی عمان کشور امنی هست و مطلقا احساس ناامنی نخواهین داشت سالهاست با توجه به شرایط خاص سیاسی عمان امن ترین کشور خاورمیانه محسوب میشه.

خیابانهای منظم و خلوت با حاشیه فضای سبز و وجود ابنیه های نوساز با معماری سنتی که عموما سفید رنگ هستن باعث میشه ، در صورتیکه هوای مناسبی باشه ، پیاده رویهای طولانی در  مسقط داشته باشین . این موضوع باعث  شد که  روز بعد فاصله چهار کیلومتری هتل به سمت مسجد سلطان قابوس که دارای همین مشخصاته رو پیاده طی کنم .. به نوعی مهمترین و معروفترین جایی که در مسقط باید دید ، مسجد بزرگ و معروف سلطان قابوس هست . بنای بزرگ و زیبای این مسجد در منطقه غربی شهر مسقط و در ضلع جنوبی اتوبان قابوس قرار داره و سال ساختش مربوط به 2001 میلادی ، این بنا به نوعی یک مثال برجسته از معماری مدرن اسلامیه که مورد توجه معماران دنیاست. جالب اینجاست که معماری بخشهایی از این مسجد معروف رو یک ایرانی(هرمزگانی) بعهده داشته .

تا چند سال پیش بزرگترین فرش جهان که حاصل هنر فرشبافان ایرانی بود به همراه بزرگترین لوستر کریستالی دنیا در این مسجد نصب شده بود که روزانه توریستهای زیادی رو به سمت خودش میکشوند (در حال حاضر بزرگترین فرش دنیا در  مسجد زاید در ابوظبی فرش شده که اونم حاصل هنر فرشبافان ایرانیه)  . ساعت بازدید توریستها از این مسجد هشت تا یازده صبح ،  خوردن و آشامیدن و حضور بدون حجاب خانمها و ورود کودکان زیر ده سال به این محل ممنوعه.

بطور خلاصه ، جغرافیای مسقط در منطقه ای کوهستانی که شامل کوههای کم ارتفاع و صخره ای هست قرار داره ، این صخره ها در بیشتر جاها تا دریا کشیده شدن و این موضوع باعث شده که در بیشتر قسمتهای شهر خلیج های صخره ای ایجاد بشه. اتوبانها و خیابانهای شهر در لابلای این صخره ها و کوههای کم ارتفاع قرار دارن و بیشتر بصورت مدور در گوشه و کنار شهر امتداد دارن.. از این جهت شاید مسقط شبیه هیچ شهر دیگه ای نباشه و کاملا منحصر به فرد...

به لحاظ پوشش ظاهری مردها لباس بلند و تمیز سفید و کلاهی به سر دارن که کوما نامیده میشه ، خیلی مواقع نقش و نگار و کیفیت کلاه معرف طبقه اجتماعی افراد محسوب میشه و زنان اکثرا دارای حجاب کامل و عبای عربی هستند ، هر چند حجاب برای خانمها  در این کشور به هیچ وجه اجباری نیست.

 در خصوص غذا ، بصورت معمول قیمت مناسبی داره و مثل خیلی از کشورهای دیگه ست  ولی برای اقامت باید هزینه بیشتر از حد معمول کشورهای دیگه در نظر بگیرین.

همونطور که در قبل نوشتم ، مردم عمان محترم و برخورد بسیار خوبی با توریستها دارند و از هر حیث در این کشور احساس امنیت خواهید کرد هر چند در هر سفری احتیاط شرط عقله.

سفر عمان

سفر مسقط

سفرنامه روح اله بلوچی

@rooha baloochi

t.me/roohabaloochi

Roohollah Baloochi

سفرنامه چین-پکن- beijing-china

کلیه عکسها و گزارش سفر در تلگرام و آدرس اینستاگرام من 

T.me/roohabaloochi

@roohabaloochi

با وجودی که  اعتقاد دارم تعطیلات نوروز زمان مناسبی برای مسافرت نیست ، سال 97  این رویه همیشگی خونه موندن در نوروز رو ، کنار گذاشتم و با تحقیقاتی که از قبل داشتم به شهر باستانی پکن ، پایتخت پرجمعیت ترین کشور جهان یعنی چین رفتم.

دهه سوم ماه مارس زمانی هست که از سرمای کشنده و خشن پکن کاسته شده ولی هنوز شبها دما به زیر صفر میرسه و روزها دما مابین پنج تا پانزده درجه در نوسانه.. توریستها کم کم از اواسط آوریل به این شهر سرازیر میشن و عملا فصل رونق صنعت گردشگری پکن از میانه اوریل به بعد شروع میشه..

پروازم طبق معمول این سالهای اخیر ، از طریق دبی بود و بعد از توقف دو ساعته در فرودگاه کوالالامپور ساعت دوازده شب به پکن رسیدم...

سالن اولیه و ورودی پروازهای بین المللی فرودگاه پکن مثل یک دشت وسیع با ستونهای عظیم و سقف بلنده.. این فرودگاه که به International capital معروفه که سال ۲۰۰۹ جایزه بهترین فرودگاه جهان رو گرفته.. بعد از مهر پاسپورت برای رفتن به خروجی فرودگاه و ورود به شهر مجبوریم از طریق مترو درون سالن فرودگاه ، یه مسافت طولانی رو طی کنین تا تازه برسیم به سالن تحویل بار و خروج به جایی که بشه ماشین گرفت به مرکز شهر.. از اونجایی که  همیشه کل بار من فقط یک کوله جمع و جوره ، توی سالنهای تحویل بار معطلی ندارم..

از فرودگاه پکن به مرکز شهر اتوبوسهای منظمی تا ساعت یازده شب هست با بلیط ۲۵ یوان و همچنین مترو با بلیط ۲۵ یوان ٬ که با توجه به ساعت ورود من و زمانیکه تلف شد بابت مراحل مهر پاسپورت و مراحل قانونی ورود به این کشور ، دیگه نه مترو بود و نه اتوبوس و در هوای سرد نیمه شب پکن با تاکسی دربست عازم مرکز شهر شدم. توی فرودگاه , سالن خروجی ، ایستگاه تاکسی و البته راننده تاکسی هیچکسی ذره ای انگلیسی بلد نبود و با کمک ترجمه گوگل به زبان چینی و نقشه و کلی توضیحات و ایما و اشاره و حرکات سر و دست و گردن فاصله ۲۸ کیلومتری فرودگاه تا خیابان محل هتلم رو طی کردیم..

حوالی دو و نیم شب به هتل رسیدم ، پکن نیمه شب سرد و‌خلوتی رو سر میکرد..  کارمند شیفت شب هتل هم ذره ای انگلیسی نمیدونست  و باز هم رو آوردم به حرکات ایما و اشاره ، هرچند اون هم بنده خدا از طریق موبایلش و زبان چینی و ترجمه صوتی و از این قبیل کارا یه تلاشهایی میکرد که حداقل بتونه کمکی باشه.

هتل محل اقامت یک هتل سه ستاره در خیابان Dongan'men و در نزدیکی  خیلی از اماکن معروف ابرشهر پکن هست.‌ هتل رو از قبل  اینجا انتخاب کرده بودم که برای دیدن اماکن مهم که توی لیستم بود کمترین زمان ممکن رو از دست بدم و حتی الامکان پیاده این فواصل رو طی کنم که بیخود هزینه بابت جابجایی ندم. تا یادم نرفته اینو بگم که ، پکن یک شهر خیلی بزرگه که ابعادش در حدود شصت در چهل و پنج کیلومتره (چیزی در حدود سه برابر تهران)  و تعدادی از اماکن مهم گردشگری پکن در یک مربع میانی شهر  به ضلع تقریبا شش کیلومتری قرار دارن ، و خوبه که محل اقامتتون رو توی این مربع در نظر بگیرین.

در فاصله دویست متری شرق هتل گذر Wangfujingقرار داره ، که یک خیابان و گذرگاه تجاری و گردشگری مهم در پکن محسوب میشه که عبور و مرور ماشینها در اون ممنوعه و یکی از پاتوقهای توریستها بشمار میاد.

از خیابان معروف wangfujing به سمت امتداد جنوبی اون ، بعد از گذر از چند چهارراه به یک محوطه باغ بزرگ قدیمی می‌رسید که دقیقا در مرکزش بنای عظیم heaven temple قرار داره ، ورودیه این باغ بستگی به زمانهای مختلف سال فرق داره و من بلیط رو ۲۸یوان گرفتم(یوان ۸۱۵ تومان) در صورتیکه از اواسط آوریل این بلیط ۳۵ یوان میشه.. از بنای مرکزی heaven temple تا انتهای باغ به سمت جنوب بصورت پشت سر هم محوطه های سنگفرش قدیمی و دروازه ها و بناهای عظیم  سنگی متعددی وجود داره که مکانهای مذهبی هستن و در حین بازدید تعدادی که مشغول عبادت هستند رو میشه دید.. یادتون باشه تمامی این مسیر به سمت جنوب باغ هر کدام خروجی‌هایی دارند که اگه از این‌ گیتها  خارج بشین برای ورود دوباره نیازمند بلیط مجدد هستین... در خارج از سایت سنگفرش بنای مرکزی ، و در میان درخت‌های بلند و خزان زده باغ گروههایی رو میبینیم که با موسیقی چینی مشغول رقص و حرکات موزون هستند. روشنایی آفتاب رفته بود و هوا رو به سردی بود که از دروازه اصلی و شمالی باغ خارج و در امتداد خیابان Qinian به سمت محل اقامت حرکت کردم. از مجموعه تاریخی heaven temple تا محل هتل ۴/۵ کیلومتره

قلب شهر پکن و دقیقا در مرکز آن محوطه بزرگ و تاریخی شهر ممنوعه forbidden city قرار داره و  در جنوب شهر ممنوعه ،  بنا و میدان بزرگ تیان آن من Tiananmen Square ، میدان  تیان ان من پکن بزرگترین میدان شهری دنیاست.

با توجه به استقرار تعدادی از ساختمانهای مهم دولتی در اطراف میدان تیانانمن ، از شمال شرقی و غربی و یا ضلع شرقی اگر بخواین به اطراف این میدان وارد بشین حتما از گیت بازرسی بایستی عبور کنین ، خود چینی‌ها یه کارت مث کارت ملی خودمون نشون میدن و بازرسی میشن و توریستها هم بایستی پاسپورت همراهشان باشه و مأمورین گیت ، ویزا رو‌ چک‌ میکنن..بعضی از ساعات شبانه روز خصوصا ساعت‌هایی که توریستها برای دیدن شهر ممنوعه و بنای تیان ان من به سمت این میدان میان.. گیت‌های بازرسی شلوغ و شاید حتی نیم ساعتی رو بایستی توی صف منتظر بمونین. من ساعت ده صبح برای رفتن به موزه ملی چین و شهر ممنوعه به این قسمت شهر اومدم و کلی رومجبور شدم توی صف منتظر بمونم ..

اگه پاسپورت دستتون باشه میتونین بدون بلیط از موزه بزرگ ملی چین بازدید کنین . یک ساختمان عظیم سه طبقه واقع در ضلع شرقی میدان  که سالنهای موزه زیادی رو توی خودش جای داده..اگه بخواین خیلی سریع و سرسری بعضی از قسمتها رو و نه همه  موزه رو ببینین سه ساعت زمان لازم دارین.. بعد از دیدن موزه به سمت شمال میدان میرم  و از بنای تیان آن من دیدن و می‌گذرم و بلیط ورودی به شهر ممنوعه رو که قیمتش ۴۰ یوان هست میگیرم.. بنا و محوطه شهر ممنوعه یک سایت بزرگ به مساحت ۷۲ هکتاره که کلی بنای عظیم تاریخی رو توی خودش جا داده..دلیل نامگذاری هم به این علته که حدود پونصد سال محل استقرار خاندان سلطنتی چین بوده و هیچکسی اجازه ورود به این محوطه رو نداشته و از تقریبا نود سال پیش اینجا به موزه ومحل گردشگری تبدیل شده. اینجا همونجایی هست که فیلم معروف آخرین امپراطور ساخته شده( لوکیشن فیلم اسکار گرفته ، آخرین امپراطور اثر برتولوچی)

شهر ممنوعه  وسیع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه معماری چوبی در جهان به‌شمار میاد ، دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر که الان تبدیل به یک دریاچه شده  دورتا دور این  مجموعه ساخته شده و از دروازه های متعددی بایستی رد بشین تا از محوطه ها و بناهای متعدد و معماری زیبای این بنای عظیم دیدن کنین. .. سه الی چهار  ساعت حداقل زمانی هست که برای دیدن اینجا باید کنار گذاشت. از دربهای شمالی و شرقی این بنا میشه از این محوطه خارج شد..

در حوالی خیابان Wangfujing  و برخی از خیابانهای اطراف  محوطه شهر ممنوعه  ، دفاتر خدمات تور  و گردشگری زیادی هستند که علاوه بر تورهای درون شهری ، برای رفتن به دیوار چین هم میشه از اونا بلیط و پکیج کامل یک روزه تور دیوار رو ، تهیه کرد. نزدیکترین قسمت از دیوار چین در فاصله هفتاد کیلومتری شمال پکن هست و قسمت‌های مختلف و بجا مونده از این بنای معروف قدیمی(  یک از عجایب هفتگانه جدید دنیا) در فواصل مختلف ، از شمال شرق تا فاصله های دور تر در شمال غرب پکن امتداد داره.. معروفترین و شاید زیباترین قسمت دیوارچین دیوار بادلینگ badaling باشه که حتی مهمان های رسمی و مقامات سیاسی کشورها که به چین میان رو برای بازدید از دیوار چین به این قسمت دیوار میارن.

ایستگاه اتوبوسی هست در ضلع جنوبی میدان تیانانمن و در ابتدای خیابان کیان من  qianmen که از اونجا هم در ساعاتی خاص اتوبوس با کرایه هر نفر ۲۰ یوان به سمت دیوار بادلینگ حرکت می‌کنه.. 

ساعت هفت صبح با یک مینی‌بوس از خیابان روبروی هتل به سمت دیوار بادلینگ راه افتادیم ، طبق قرار قبلی در بین راه به سایت باستانی ming tombs رسیدیم. هوا به مراتب از پکن سردتر بود و حوالی ده صبح که اونجا بودیم به صفر درجه می‌رسید..

بعد از ming tombs به سمت دیوار بزرگ بادلینگ  چین راه افتادیم. جاده ها پر پیچ و خم و کوهستانی.. بعد از ساعتی به سایت دیوار رسیدیم.. برای کسانیکه امکان و توانایی راه رفتن در شیب پلکانی دیوار رو ندارن ، تله کابین تا مسیری بروی دیوار وجود داره که بلیط تله کابین معادل ۱۰۰ یوان هست. در برخی از قسمت‌ها ، دیوار شیب بسیار تندی داره که راه رفتن رو خیلی سخت می‌کنه.. فارغ از زیبایی و منحصر به فرد بودن این مکان ، حس همراهی و همدلی گردشگرانی که از اقصی نقاط دنیا با یک هدف مشترک به اینجا اومدن بسیار دلنشین و محسوسه.. انگار اینجا همه هموطن هستن و یا آشنای قدیمی. خیلیا که نژاد و فرهنگ و ملیت متفاوتی دارن با هم عکسهای یادگاری ثبت میکنند و یا در قسمت‌های صعب‌العبور دیوار دست کمک به هم میدن.. بلیط ورودی دیوار بادالینگ ۴۰ یوان

ضلع شمالی و شمال شرق  محوطه شهر ممنوعه و میدان تیانانمن خیابانهایی با بافت سنتی قدیمی وجود داره که معماری آنها دست نخورده باقی مانده و یکی از جذابیت‌های دیدنی پکن محسوب میشن.. این محله ها و خیابانهای فرعی و کوچه های فراوانی که به این فرعی‌ها منشعب میشن را به اصطلاح هوتونگ میگن که نماد معماری سنتی چینی هست..

در امتداد هوتونگهای غربی تیانانمن و در ضلع جنوبی این میدان بزرگ به خیابان و دروازه کیانمن میرسید.

یکی از مکانهای دیدنی پکن که می‌تونه براتون جالب باشه  خیابان و معبر ششصد ساله کیانمن واقع در همین خیابان کیان من هست . فروشگاهها و رستورانهای قدیمی با سابقه بیش از دویست سال با همون ظاهر باقی موندن و گاها مرمت شدن.. دقیقا در میان خیابان کیانمن جنوبی یک تراموای قدیمی قرار داره که بصورت تفریحی توریستها رو در طول خیابان جابجا میکنه . تردد اتومبیل در این قسمت ممنوعه و بصورت پیاده رو تفریحی از اون استفاده میشه

اگر از خیابان و معبر wangfujing و از هیاهو و شلوغی مراکز بزرگ تجاری در  قسمت جنوبی این خیابان  به سمت شمال قدم بزنید ، به کلیسای st Joseph میرسین ، معماری زیبای این‌کلیسا در نورپردازی شب جلوه زیبایی  به این قسمت از شهر میده ..اینجا شبها پاتوق زوج‌های جوان و میانسالی هست که با موزیکی که پخش میشه معمولا مشغول رقص هستن.

در امتداد این خیابان به سمت شمال و پس از گذشتن از چندین تقاطع و بافت قدیمی مسکونی  به مجموعه بزرگ  مذهبی لاما میرسید ، بلیط ورودی ۲۸ یوان و دیدار از این مکان حدودا یک الی دو ساعت زمان می‌بره.. در روبروی این محوطه هم معبد کنفوسیوس قرار داره که شامل تعدادی بنای مذهبی در وسط باغ بزرگی هست.. کوچه دستفروش ها و صنایع دستی  gongyi alley در حدفاصل این معبد به سمت gouzihgian st جای مناسبی هست برای خرید سوغاتی و خرده ریزه ها و طبق قاعده معمول  ، مملو هست از توریستهایی از ملیت‌های مختلف..

بنای قدیمی  Drum and bell tower در یک کیلومتری غرب این خیابان قرار داره که جزو میراث جهانی یونسکو و آثار معماری با ارزش در پکن محسوب میشن . 

برغم اینکه کلانشهر پکن یکی از معروفترین و قدیمی‌ترین شهرهای جهان محسوب میشه و همیشه و از زمانهای قدیم  مورد استقبال توریستها  به شمار می‌آمده ، ولی در زمان حضورتون در این شهر به مشکلاتی بر میخورین که شاید در بیشتر مقاصد مهم‌گردشگری دنیا کمتر به چشم بیاد.. بعنوان مثال صرافی به ندرت پیدا میشه و برای تبدیل پول واقعا با مشکل زیادی روبرو‌ هستین. غذا مشکل دیگری هست که  خیلی‌ها رو دچار عذاب میکنه ، ذائقه خاص غذایی مردم پکن و غذاهای عجیب و غریب و پخت نامتعارف ، باعث میشه خیلی‌ها در پیدا کردن غذای دلخواه شون به مشکل بر بخورن.. مشکل زبان و ناتوانی ارتباط با مردم در این شهر هم نمود زیادی داره..چینی‌ها مطلقا غیر از چینی زبان دیگه ای رو بلد نیستن و اگه یک چینی رو پیدا کنین که کمی انگلیسی بلد باشه از عجایب هست... جدای این موارد ، قیمت بالای خدمات و اجناس در این شهر هست ، تا جاییکه فکر خرید رو مطلقا باید از سرتون بیرون کنین ، پوشاک ، خوراکی و کرایه تاکسی و هر چیزی رو که فکرش بکنین به نسبت شهرها و کشورهای دیگه خیلی گرونتر هست..

#سفرپکن - سفر چین

@roohabaloochi

سفرنامه روح اله بلوچی -Roohollah Baloochi

سفرنامه پکن

سفرنامه چین

سفرنامه چین - پکن -سفرنامه روح اله بلوچی-Roohollah Baloochi-Rooha Baloochi

سفرنامه تونس-TUNISIA

مطالب و عکسهای سفرنامه بصورت کامل در آدرس اینستاگرامی   و کانال تلگرامی من موجوده - @roohabaloochi

t.me/roohabaloochi

سفرنامه روح اله بلوچی

سفرنامه تونس

Roohollah Baloochi

از چندین سال پیش دغدغه سفر به شمال آفریقا یکی از مواردی بود که توی ذهنم بود و منو ترغیب میکرد که سفری رو به اون منطقه داشته باشم. مصر که جز در مقطع کوتاهی در مابقی زمانهای در بعد از انقلاب  ویزای توریستی به ایرانیها نداده. لیبی که همیشه و در همه زمانها نا امن بوده و جدای از نا امنی ، ویزای ورود نمیده و الجزایر هم در دادن ویزا به ایرانیها بعد از جنگ ایران و عراق معمولا صد در میون یکی رو قبول میکنه.میمونه تونس و مراکش که جفتشون جزو کشورهای توریستی شمال آفریقا به شمار میان و امنیت به نسبت خوبی دارن.سال گذشته من برای جفت این کشورها اقدام به گرفتن ویزا کردم که ، به علت تعلل خودم ویزای مراکشم باطل شد.

به هر جهت ، امسال بعد از معطلی سه هفته ای موفق به گرفتن ویزای تونس از سفارت این کشور در ایران شدم.دلیل معطلی هم معمولا به خاطر شرایط فوق العاده ای هست که حکومت این کشور در این چند ساله بعد از بهار عربی در کشورشان حکمفرما میکنن.ویزای توریستی این کشور مطابق بلیط رفت و برگشت شما صادر میشه ، و ووچر هتل و بلیط رفت و برگشت از الزامات گرفتن ویزاست.

تونس شمالی ترین کشور  شمال آفریقاست در ساحل دریای مدیترانه که در همسایگی لیبی و الجزایر قرار داره و در جنوب کشور ایتالیا

@roohabaloochi

#سفرتونس- TUNISIA

پروازم رو از ایرلاین ترکیش گرفتم ، البته بعد از چک کردن قیمت بلیط ها در روزهای مختلف هفته ،  که در اون موقع پروازهای صبح جمعه از مابقی روزها ارزونتر بود.

پروازم از شیراز به استانبول و بعد از توقف سه ساعت به سمت تونس پایتخت کشور تونس بود.طول پرواز از استانبول به تونس حدودا چهار ساعت و از روی کشورهای یونان آلبانی ایتالیا میگذره.هواپیما ساعت نه و نیم صبح به وقت محلی به تونس وارد شد. نام قدیم سرزمین باستانی تونس کارتاژ هست و فرودگاه بین‌المللی تونس هم به همین اسم نامگذاری شده.فرودگاه شهر تونس با ساختمونی قدیمی و باجه کانترهای آبی رنگ چک پاسپورت ، اولین چیزی بود که در بدو ورود توجهم رو جلب کرد.

مامور کانتر زن خوش برخوردی بود که به زبون فرانسوی صحبت میکرد و بعد از اینکه فهمید فرانسه نمی‌دونم شروع کرد به عربی و انگلیسی قاطی صحبت کردن. با دیدن پاسپورت ایرانیم فقط یه چیز گفت « چقدر دور!» و مهر ورود رو زد.

تونس از اون کشورهاست که ورود و خروج ارز (دینار تونسی) به این کشور ممنوعه و به ناچار شما مجبورین در همون ابتدای ورود پولتون رو چنج کنین , همیشه یادتون باشه که به اندازه نیاز اولیه پول رو در فرودگاه تبدیل کنین ، چون همیشه قیمت تبدیل پول در فرودگاه نامناسب و به نسبت صرافی های سطح شهر اصلا به صرفه نیست.

#سفرتونس - tunis

@roohabaloochi

تاکسی فرودگاه کرایه ش تا مرکز شهر ۳۰ دینار بود و من بعد از پرس و جو و چونه زدن با تاکسی خطی خارج از پارکینگ فرودگاه و با کرایه ۱۰ دینار تونسی خودم رو به محلی که اقامت دارم می‌رسونم ، محل اقامتم در نبش خیابان فرانسه و  در مرکز شهر تونس  قرار داره.دینار تونس در زمان سفر من معادل چهارهزارتومن. و تقریبا هر دلار آمریکا میشه سه دینار تونسی .از قبل از اومدن به تونس نقشه شهر و کلا این کشور رو مرور کرده بودم و حتی میدونستم کجا و درچه فاصله ای از هتل محل اقامتم از تاکسی پیاده میشم و از کدوم سمت باید برم.

از تاکسی که پیاده میشم و درطول مسیر هتل ، از خیابان حبیب بورقیبه می‌گذرم. این خیابان به اسم کسی نامگذاری شده که رهبر استقلال تونس از دست استعمار فرانسه ست. معروفترین و شیکترین خیابان پایتخت محسوب میشه که مملو هست از بوتیک‌های برندهای اروپایی و کافه های فراوان ، این خیابون معروفه به شانزه لیزه تونس

#سفرتونس - tunis-روح اله بلوچی

@roohabaloochi

هتل توی یکی از فرعی‌های منتهی به خیابان فرانسه ست.  

به هتل میرسم ، پذیرش و کارکنان همگی فرانسوی صحبت میکنند ، چون زودتر از تایم تحویل گیری اتاق رسیدم ، کمی منتظر میمونم تا اتاق بهم بدن. توی لابی آهنگی از عبدالحلیم حافظ خواننده مشهور مصری در حال پخشه 

بعد از مستقر شدن در محل اقامتم که یک هتل سه ستاره ست که نمره خوبی در سایت بوکینگ داره و مهمتر از همه تمیزیش(هتل متروپلیتن رزیدنس) و خستگی در کردن و گشت و گذار اولیه در اطراف محل اقامت ، از اونجایی که نمی‌خوام زمان رو از دست بدم ، خیلی زود به ایستگاه قطار تونس میرم و بلیطی رفت و برگشت برای فردا صبح ساعت شش صبح به شهر قدیمی الجم Eljem  میگیرم به قیمت ۲۴دینار(رفت و برگشت) ایستگاه قطار در محله سیدبشیر و در نزدیکی میدان بارسلون قرار داره. 

عصر و شب رو در خیابانهای اطراف هتل  و بلوار عریض وطویل بورقیبه چرخی میزنم که کمی حال و هوای اینجا دستم بیاد. کل خیابون مملو هست از کافه های خیابانی که از حوالی عصر به بعد پر میشه از مشتری و کافه ها همگی صندلیهاشون رو توی پیاده رو های این بلوار و فرعی‌های اینجا گذاشتن

#سفرتونس - tunis

@roohabaloochi

صبح زود روز دوم سفر به تونس از هتل به سمت ایستگاه مرکزی قطار میرم که با پیاده روی حدودا بیست دقیقه طول می‌کشه.الجم به خاطر داشتن سالن آمفی‌تئاتر رومی( کلوزیوم) شهرت جهانی داره. این شهر در فاصله ۲۵۰ کیلومتری جنوب پایتخت و کلوزیوم الجم دقیقا در مرکز این شهر کوچیک قرار داره. کلوزیوم الجم لوکیشن فیلم معروف گلادیاتور با بازی راسل کرو هست و باشکوه ترین بنای معماری باستانی این کشوره . به این بنا قصر الجم هم میگن.طول مسیر تونس تا الجم پر از باغهای زیتون و این قطار از چند شهر این کشور مثل حمامات و سوسة میگذره.قطارها  بیشترشون کهنه و داخل واگنها ترتیب خاصی در نشستن مسافران نداشت و هرکس هرجایی بتونه میشینه و فاقد کوپه و اتاق و بصورت سالنهای صندلی دار هستند.

بعد از سه ساعت و نیم به الجم میرسم و فاصله ایستگاه قطار تا بنای رومی الجم رو که کمی کمتر از یک کیلومتره پیاده میرم.اینجا هم مثل خیابانهای پایتخت مردم همه توی کافه های خیابونی نشستن و فرهنگ کافه نشینی در اینجا هم کاملا رونق داره.بلیط بازدید از کلوزیوم ۱۰ دینار و حدودا دو سه ساعت زمان نیاز هست از این بنا بازدید کنید.

غالب توریستها فرانسوی و ایتالیایی و تک و توکی توریست  روس هم به چشم میاد. یکی دو باری که کسی ازم پرسید کجاییم و میگفتم ایران ، فقط کله تکون میداد و چیزی نمی‌گفت ، شاید توی شهر کوچک الجم مردم حتی کمتر اسم ایران رو شنیده باشند چه برسه به اینکه بدونن کجاست.

صحن داخلی این آمفی‌تئاتر رومی و پله های دور تا دور اون شرایطی ایجاد کرده که حتی محلی باشه برای اجرای کنسرت.گشت زدن در راهروهای مدور این مکان در حالیکه نسیم خنکی به صورتتون میخوره شما رو می‌بره به قرن‌ها پیش. توی صحن داخلی یک استیج رو طراحی کرده بودن برای مراسم‌های شب و یا اجرای کنسرت ، ولی از اونجایی که بلیط برگشت داشتم نمی‌تونستم صبر کنم تا شب.قطار از شهر صفاقس حرکت میکرد و ساعت دو بعداز ظهر به الجم می‌رسید و منم بلیط برگشتم ساعت دو بعد ازظهر بود و با احتساب زمان برگشت عصر هنگام به تونس رسیدم. یک ایستگاه ماقبل پایتخت و در محله بن عروس بنام یکی از مشاهیر ایرانی ، ایستگاه عمرخیام نامگذاری شده بود.

#سفرتونس- tunis 

@roohabaloochi- روح اله بلوچی

کلیسای سنت وینسنت St Vincent de Paul  واقع در خیابان حبیب بورقیبه نبش خیابان رم قرار داره و دقیقا در روبروی اون بنای یادبود و مجسمه ابن خلدون جامعه شناس و مورخ برجسته تونسی ، در جهت روبروی خیابان هم سالن قدیمی و زیبای تاتر و موسیقی تونس  قرار داره که پاتوقیه برای هنرمندا . موقع عصر بلوار و پیاده روی عریض  وسط این بلوار رونق زیادی داره و مکانی هست برای اجرای موسیقی خیابانی و تجمع جوونهایی که ترجیح میدن  پوششهای روز اروپایی داشته باشند و به فرانسوی تکلم کنند.ساختار بلوار بورقیبه به این شکله که از خروجی قسمت قدیمی شهر (مدینه) و از دورازه قدیمی شهر(باب بحر) امتداد پیدا می‌کنه تا ساحل دریای مدیترانه ، در واقع راهی هست از سمت بافت قدیمی به ساحل دریا .وزارت امورخارجه و  وزارت کشور ،کلیسای سنت وینسنت ، سالن قدیمی تاتر و مجسمه و یادبود ابن خلدون و ... از اماکن مهمی هستند که همگی در همین بلوار قرار دارند ، شب هنگام توی همین بلوار هستم و ترجیح میدم با توجه به شرایط نسبتا امنیتی پایتخت زیاد از هتل دور نباشم ، هر چند از خروجی بازار قدیم و باب بحر تا برج ساعت کلی جا واسه سرک کشیدن و گردش شبانه وجود داره. شام رو هم توی رستورانی محلی در همین بلوار هستم . برنامه فردا (روز سوم سفرم) رفتن به شهر بنزرت bizerte در شمالی ترین ناحیه این کشوره

#سفرتونس - tunis

@roohabaloochi

سومین روز سفرم به تونس به شهر کوچک و زیبای بنزرت bizerte رفتم ، شهری در هشتاد کیلومتری شمال غربی تونس(پایتخت).اینجا نه تنها شمالی ترین شهر این کشور ، بلکه شمالی ترین شهر قاره آفریقاست ، هرچند به اشتباه در برخی مکتوبات از طنجه در مراکش با این عنوان نام برده میشه.

در این شهر اگر زبان فرانسه را ندانی(مثل من) ، پس حتما به چشم ساکنان این شهر باید ایتالیایی باشی و لاغیر .. البته دلیلش هم اینه که تقریبا همه توریست‌هایی که سر از این شهر در میارن یا فرانسوین و یا ایتالیایی و شما به ندرت گردشگران کشورهای دیگه رو اینجا ببینین.بنزرت شهری کوچک و  زیباییه که در بافت قدیمی آن با ورود آب دریای مدیترانه به شهر ، شمایلی از ونیز را تداعی میکنه.برای رفتن به این شهر ، ارزونترین و به نوعی مناسبترین راهش این هست که به ترمینال باب سعدون در تونس برید.

ترمینال باب سعدون(station louage)  در محله ای به همین نام و در شمال غربی قسمت مرکز شهر قرار داره ،  و از اونجا با کرایه ۵ دینار تونسی با مینی‌بوس و یا ون که در تونس بهش میگن لواژ به این شهر عزیمت کنید. فاصله نسبتا نزدیک و با ماشین حدودا یک ساعت طول میکشه. طول مسیر پر از مزارع و باغهای میوه ست که نشون میده این قسمت کشور به لحاظ آب و هوایی از شرایط بهتری به نسبت قسمت جنوبی کشور بهره می‌بره.

لواژها شما رو در میدان کوچک ورودی شهر پیاده میکنن ، و از اونجا میتونید تا مرکز شهر تاکسی بگیرین ، و اگه هوا مناسب باشه و قصد پیاده روی دارین تا مرکز شهر پیاده حدودا نیم ساعتی راه هست. من این مسیر رو پیاده رفتم و از روی پل ورودی شهر گذشتم تا به بافت قدیمی و منطقه بازار رسیدم.

یک کانال و آبراهه بزرگ در ورودی شهر وجود داره که این آبراهه دریای مدیترانه رو به دریاچه بنزرت متصل می‌کنه ، در مدخل ورودی شهر کلی نوجوون رو می‌بینید که مشغول آبتنی و تفریحات آبی هستن حتی جاهایی که تابلو زدن شنا کردن ممنوعه.بنزرت شهری زیبا و نسبتا خلوت و فارغ از هیاهوی پایتخت هست ، خیابونها کم عرض و پر درخت و ساختمانهای قدیمی زیادی توی شهر به چشم میاد ، از میدان ورودی بعد از گذر از چندین خیابون و تقاطع به منطقه  توریستی و قدیمی‌تر و بازار می‌رسید ، این قسمت شهر هم بوسیله کانال ، آب دریا به درون شهر اومده و تردد گاها بوسیله قایق صورت میگیره  ، دو طرف کانالها کافه و رستورانهای محلی وجود داره ، رنگ درب و دیوار  کافه ها و بناها همگی سفید و آبی رنگ آمیزی شده  و در انتهای کانال بازار قدیم میوه و ماهی شهر بنزرت  و در ابتدا و ورودی کانال بنای معماری قدیمی ( باب راس الساس) به چشم میاد.

یکی از  جاهایی که در سفر به تونس باید  و حتما توی لیست رفتنتون باشه ، شهر کوچک و دنج سیدی بو سعید (sidi bou said) هست.  

شهری در نزدیکی پایتخت که بواسطه قرار داشتن در روی کوههای صخره ای مشرف به خلیج تونس در دریای مدیترانه  ، آب و هوای مطبوع و خنک  و دلپذیری داره . شهری با معماری فوق العاده و دیوار و درب و پنجره هایی به رنگ سفید و آبی که از اون بعنوان همزاد سانتورینی یونان نام برده میشه. 

قدم زدن در کوچه ها و خیابانهای این شهر و دیدن ترکیب رنگ آبی و سفید بهمراه گل‌های کاغذی قرمزی که از دیوار خونه ها سرک می‌کشند ، واقعا فوق العاده ست.

خیابانهای بیشتر نقاط شهر بصورت سنگفرشه ، در  قسمت‌هایی از شهر ، کوچه ها و خیابانها به پرتگاه های صخره ای میرسن و عملا بخاطر بن بست بودن ، ماشین در اونها تردد نداره ، این عاملی هست که خلوتی و آرامش این منطقه رو دوچندان کرده .  درمجلات و سایتهای توریستی گردشگری  از سیدی بو سعید بعنوان زیباترین بن بست دنیا نام برده میشه‌.

روز چهارم سفر رو اختصاص میدم به رفتن به سیدی بو سعید ،

از انتهای بلوار بورقیبه و بعد از میدان برج ساعت ایستگاه قطاری هست(Tunis marine) که شما از اونجا میتونین با بلیط چهار دینار بصورت رفت و برگشت به این شهر برید. مدت زمان رفتن با قطار حدود چهل دقیقه طول می‌کشه و در ایستگاه سیدی بو سعید بایستی پیاده بشین. هر چند بوسیله تاکسی هم میشه به این شهر اومد که مطمینا هزینه بیشتری رو باید پرداخت کنین‌.

قطار از روی دریاچه تونس میگذره  و بعد از گذر از منطقه باستانی کارتاژ ، به این شهر کوچیک میرسین.

از ایستگاه قطار  در امتداد خیابان ۱۴ ژانویه باید بگذرین تا به میدان و مسجد الغفران برسید. 

از میدان به سمت راست و سرازیری کوه به تفریحگاه ساحلی میشه رفت و از سمت چپ و سربالایی به خیابانها و کوچه های سنگفرش  منطقه مسکونی و توریستی و فروشگاه های صنایع دستی این شهر میشه رسید.

راهپیمایی حدودا  دو کیلومتری کوچه و فرعی‌های این شهر در انتها شما رو می‌رسونه به  Cafe Des delices  که در لبه پرتگاه قرار داره و از اون بالا تصویر خلیج تونس و بندرگاه سیدی بو سعید کاملا مشخصه.

عکس و تصویر رستوران وکافه Cafe Des delices رو اگه در گوگل سرچ کنین ،  بعنوان یکی از  مشهورترین عکسهای گردشگری کشور تونس معرفی شده..

یک روز کامل نیاز هست که شما از این شهر دیدن کنین و اگه شانس این رو داشته باشید که اقامتگاهی با قیمت مناسب در این شهر کوچک پیدا کنید ، یقینا یکی دو روز از فضای بکر و آرامش بخش این منطقه لذت خواهید برد.

#سفرتونس 

@roohabaloochi

روح اله بلوچی

بافت قدیمی و تاریخی( مدینه) تونس ، شامل منطقه بزرگیه که دیدنیهای زیادی رو توی خودش جای داده ، این محدوده بزرگ بصورت کامل ثبت میراث جهانی یونسکو ست و تشکیل میشه از کوچه های پیچ در پیچ و بناهای معماری قدیمی و مساجد و آرامگاههایی که گاها قدمت ۱۵۰۰ ساله دارند ، مسجد معروف زیتونیة در مرکز مدینه قرار داره و بنا بر روایتی هسته اولیه تشکیل شهر تونس قدیم رو بنا نهاده  ، از انتهای خیابان فرانسه و دقیقا از روبروی فواره آب  باب بحر کوچه باریکی هست که راه ورودی داره به مدینه.

فروشگاه‌های قدیمی ، سنگ فرش کف بازار ، مساجد بزرگ با معماری خاص  و دربهای چوبی بزرگ  ، بوی ادویه و اود و عطر عربی که پیچیده در کل این منطقه ، همه و همه باعث میشه که شما یک روز زمان بزارین برای بازدید از این قسمت شهر ،  کوچه های تو در تو و مسیرهای پرپیچ وخم مدینه باعث میشن که بیرون اومدن از این منطقه رو واقعا سخت کنه  و امکان داره ساعتها به دنبال راه خروج از این منطقه قدیمی باشین..

در حین تردد در مسیرهای بازار قدیم با لیدرهایی روبرو میشین که پیشنهاد میدن شما رو در بافت قدیم این محوطه تاریخی همراهی کنند و  به پشت بام بازار برای دیدن سقف کاشی کاری شده مدینه همراه با ویو قسمت قدیمی شهر ببرن.. و در ازای این راهنمایی پولی رو از شما دریافت کنند ، هر چند من راه رفتن به بالای بام مدینه و گشت و گذار در مدینه رو خودم پیدا کردم و پول لیدر ندادم.

قسمت‌های زیادی از پشت بام مدینه و حجره های بازار بهم متصل هستند و از قدیم  با کاشی‌های رنگی تزیین شده ، ویو مناره مسجد جامع زیتونة و مسجد جامع القصبة به همراه معماری زیبای بناهای قدیمی دیگه ای که در این منطقه هستند همه رو میتونین از فراز بام مدینه ببینید.

رستورانهای محلی زیادی در مدینه وجود داره که میتونین غذاهای تونسی و عربی و یا خوراکیهای خاص مناطق شمال آفریقا رو سفارش بدین. تا یادم نرفته بگم شیرینی‌هایش تونسی بسیار خوشمزه و پر مغذ هستن.

مسجد زیتونیه بعد از نماز عصر دربش بروی توریستها باز میشه و تا قبل از اذان مغرب فرصتی هست که از فضای داخلی مسجد بازدیدکنین ، ستونهای سنگی و بلند این مسجد۱۴۰۰ ساله در زمان ساخت  همگی از باقیمانده های ستونهای بنای باستانی  کارتاژ  به اینجا آورده شده است.

چند سالی هست که از بهار عربی و انقلاب تونس گذشته ، ولی هنوز سایه بی ثباتی سیاسی و اجتماعی بعضی مواقع در اماکن عمومی و سطح خیابانهای پایتخت به چشم میخوره ، دولت در این چند سال اخیر مدام وضعیت فوق‌العاده امنیتی این کشور رو تمدید می‌کنه ، توی این مدت کوتاهی که در تونس بودم ، چندین بار شاهد درگیری پلیس با تظاهرات مردمی و مقابله پلیس و نیروهای امنیتی با جنبش‌های مدنی خیابانی بودم. بلوار بورقیبه شهر تونس در بیشتر ساعات شبانه روز تحت نظارت نیروهای نظامی و امنیتی هست و بعضی از قسمت‌های این بلوار و برخی از فرعی‌های منتهی به این بلوار معمولا ممنوعیت تردد اعمال میشه .. این بی ثباتی گاها به رفتار مردم هم تسری و در ارتباطات ساده روزمره شون هم مشاهده میشه و شاید در برخوردهای اول تونسی‌ها را مردمی عصبی تشخیص بدین ، در صورتیکه در پس این ظاهر عصبی شما با آدمهای ساده ای روبرو خواهید شد  و یقینا با شما بعنوان توریست برخورد مناسب و مهربانانه ای دارند.

فرهنگ و پوشش جوان‌ترها خصوصا دخترهایشان به شدت تحت تأثیر فرهنگ اجتماعی فرانسه ست ، و با وجود اینکه زبان رسمی کشور عربی ست ، اکثریت به زبان فرانسوی صحبت میکنند. فرانسوی صحبت کردن در میان قشر جوان با استقبال بیشتری همراهه ، کافه نشینی رونق زیادی در این کشور داره و درصد زیادی از مردم در طول روز در کافه های خیابانی مشغول وقت گذراندن  و نوشیدن هستن ، تا جاییکه در مشاهدات اولیه م ، از بیکاری مردمی که از عصر تا شب رو توی کافه ها مینشستن متعجب بودم.

بسیاری از خیابانها و اماکن عمومی پایتخت بنام شهرها و کشورها و افراد مشهور خارجی نامگذاری شده خیابان ایران و خیابان کورش کبیر و ایستگاه قطار عمرخیام  از نامهای آشنایی بود که بروی خیابانها و ایستگاه قطار در این کشور دیدم

به لحاظ حمل و نقل شهری کرایه تاکسی و رفت و آمدهای عمومی به نسبت مناسب بود ، تاکسی ، تراموا ، قطار ، و ون(لواژ) از وسایل حمل ونقل عمومیه

قیمت خورد و خوراک چندان گرون نیست و به لحاظ ذائقه غذایی دچار مشکل نمیشین. ترکیباتی از گوشت و سبزیجات و روغن زیتون و تخم مرغ تشکیل دهنده اغلب غذاهاست و نوعی بلغور گندم  بنام کوسکوس ، جایگزین برنج در غذاهاشون هست.

توی تونس خبری از شاپینگ مال های عظیم و لوکس مثل کشورهای عربی حاشیه خلیج  و یا حتی همین قشم و کیش خودمون نیست و اگه قصد خرید دارین ، گزینه های خریدتون محدوده به چند مرکز خرید قدیمی و نه چندان بزرگ و بوتیک‌های حاشیه خیابانها میشه.

اکثر گردشگرانی که از تونس دیدن میکنند فرانسوی و ایتالیایی  هستن و به ندرت توریست‌های کشورهای دیگه رو اینجا ببینید ، البته به تازگی روس‌ها هم سفرهای توریستی زیادی دارن به تونس ، دولت تونس در این چند سال اخیر تلاش زیادی داشته در جهت تقویت صنعت گردشگری ، تا جاییکه در حال حاضر ، تونس بیشترین میزان رشد سرانه جذب توریست سالانه در بین تمامی کشورهای آفریقایی رو داره حتی بیشتر از مراکش و مصر و آفریقای جنوبی

بهترین زمان رفتن به این کشور بهار و پاییز هست.  اگه فردی مذهبی و‌متعصب هستین ترجیحا در شهرهای کوچک و جنوبی این کشور کمتر گرایشات مذهبی خودتون رو علنی کنین ، سفر ها و گردشگری خودتون رو محدود کنین به نیمه شمالی کشور و سعی کنین به خاطر نزدیکی با مرز لیبی به  پایینتر از شهر قابس سفر نکنین .

سایتهای گردشگری و وزارت خارجه کشورهای اروپایی به توریستهای اروپایی  هشدار میدن که به لحاظ امنیتی به نیمه جنوبی این کشور سفر نکنند .

توی این سفر جاهایی بود که اگه زمان بیشتری رو داشتم دوست داشتم برم ولی خب شرایطش پیش نیومد مثل شهر باستانی دوگا و شهر قیروان و همچنین  ویرانه های تمدن کارتاژ و موزه باردو که جزو میراث فرهنگی و جهانی این کشور محسوب میشه .

سفر تونس برام مثل سفر های دیگه سرشار بود از رویارویی با تجربه های نو و گاها عجیب ، آشنایی و لمس از نزدیک فرهنگ و آداب و رسوم مردمی که دارای یک تمدن باستانی هستند. 

مواجهه با اتمسفر و آدمهایی که کشورشون سالها مستعمره فرانسه بوده و هنوز زبان و‌خرده فرهنگهای فرانسه در این جا غالبه. 

تونس کشوری که جنبش‌های مدنی زیادی رو بخودش دیده ،

کشوری که در بهار عربی پیشرو بود و  اعتراضات خیابانی مردم این کشور به انقلاب گل یاسمن شهرت پیدا کرد و البته کشوری که زنان نقش کلیدی رو در مراودات اجتماعی و خانوادگی و حتی سیاسی اون بازی میکنند.

من سعی کردم  اطلاعاتی رو از این مقصد و جاهایی که در این کشور رفتم  بهمراه عکس و فیلم در حد ممکن و مقدور در اینجا منتشر کنم. هرچند بعضی از مسایل و تصاویر رو نه میشه تعریف کرد و نه گذاشت و فقط باید در همان زمان و مکان حس و تجربه کرد.

از مرکز شهر تا فرودگاه کارتاژ با تاکسیهای مجهز به تاکسی متر کرایه حدودا هفت دینار تونسی هست و فاصله ای حدودا ده کیلومتر که ترافیک خاصی نداره. پروازم ساعت یازده صبح و  از فرودگاه کارتاژ شهر تونس پایتخت کشور تونس به مقصد فرودگاه اتاتورک استانبول بود.

سفرتونس

#سفرتونس - tunis

@roohabaloochi-روح اله بلوچی

سفرنامه روح اله بلوچی

سفرنامه تونس

Roohollah Baloochi

کلیسای سنت وینسنت در بلوار حبیب بورقیبه

باب بحر در انتهای خیابان فرانسه روبروی ورودی مدینه تونس

در حال قدم زدن در خیابانی در شهر بنزرت

کلوزیوم الجم - لوکیشن فیلم معروف گلادیاتور

کانالهای آبی در شهر بنزرت

تونس

ورودی مدینه و بازار قدیم تونس

سفرنامه تونس- روح اله بلوچی- Roohollah Baloochi

سفرنامه تونس - روح اله بلوچی - Roohollah Baloochi-Rooha Baloochi